“พีชถามได้เหรอคะ”
“ได้สิ” พิณรวีเงียบไปนานร่วมนาทีถึงได้เอ่ยถามออกไปเบาๆ
“พี่ชินยังรักพี่ฟ้าอยู่ ใช่ไหมคะ” ไม่ใช่ว่าไม่เห็นตอนที่พวกเขาสองคนเดินออกไปนอกร้านด้วยกัน แต่เห็นไปก็เท่านั้น เพราะคนนอกอย่างเธอคงไม่มีอะไรที่จะไปรั้งเขาเอาไว้ได้ หากใจเขาไม่อยากอยู่
“ก็แล้วถ้าพี่บอกว่าใช่…พีชจะเสียใจไหม” แน่นอนว่าเธอต้องเสียใจ แต่ถึงจะเสียใจไปก็เท่านั้น คงไม่มีทางที่เธอจะเปลี่ยนใจเขาได้
“พีชจะเสียใจมากกว่าค่ะ ถ้าพี่ชินไม่มีความสุข…” หลายปีที่ผ่านมานี้ เธอได้แต่เฝ้ามองเขาคบหาใครต่อใครมากมายด้วยความหวัง หวังว่าจะมีใครสักคนที่ทำให้เขามีความสุข และกลับมายิ้มได้อีกครั้ง ในขณะที่เธอนั้นไม่ได้ต้องการสิ่งอื่นใดเลยนอกจากปรารถนาอยากจะได้เห็นเขาเดินหน้าอย่างเข็มแข็ง ก่อนที่เธอจะไป!
“พี่ไม่รู้ว่าต้องพูดยังไงพีชถึงจะเชื่อ แต่ว่าพี่ไม่ได้รู้สึกกับฟ้าแบบนั้นอีกแล้วจริงๆ สิ่งเดียวที่เหลืออยู่ระหว่างพี่
