“ระวังตัวด้วยอานีสต์ หากจวนตัวให้ถอยออกมาทันที”
เจ้าชายฮารีฟร์เอ่ยเตือนด้วยความเป็นห่วง ซึ่งสร้างความปลาบปลื้มใจให้กับองครักษ์หนุ่มเป็นอย่างยิ่ง
“พ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท กระหม่อมจะระวังตัวที่สุด”
อานีสต์เอ่ยรับคำ ก่อนจะลดโทรศัพท์ที่แนบใบหูลง เมื่อเจ้าชายฮารีฟร์ได้กดตัดสายไปแล้ว
เนื่องด้วยเป็นกังวลกับข่าวล่าสุดที่ได้รับจากเจ้าเหนือหัว ทำให้องครักษ์เอกผู้เก่งกาจลืมระมัดระวังตัว ไม่ทันได้สังเกตว่ามีแขกที่ไม่ได้รับเชิญ ได้แอบมาฟังการสนทนาของตนกับเจ้าเหนือหัวเป็นเวลานาน
เก็บโทรศัพท์เรียบร้อยแล้ว อานีสต์ก็ยืนช่างใจอยู่นานหลายนาที ว่าจะบุกไปยังกระโจมสองหลังที่ตนเองสงสัยมาหลายวันในเวลานี้ หรือจะรอให้ถึงยามราตรีกาลไร้แสงจันทราก่อน แล้วค่อยลงมือสืบค้นอีกครั้ง
‘เราเกรงว่าทีมแพทย์ที่เชิญมา จะคิดค้นสกัดยาต้านพิษได้ไม่ทันการณ์’
ถ้อยคำเป็นเอ่ยบอกติดเศร้าๆ ของเจ้าแผ่นดิน ได้ผุดขึ้นมาในโสตประสาท ถึงเจ้
