“อะ”
ผมส่งเหรียญทองกับกล่องสีแดงๆ ให้ยัยตัวแสบก่อนจะดึงยัยนี่เดินมาที่ห้องแต่งตัวของนักกีฬาโดยที่เพื่อนของยัยตัวแสบก็เดินตามมาด้วย
“มันคืออะไรในกล่องอะ”
“ไม่รู้ดิ ฉันก็ยังไม่ได้เปิดดู เธอก็เปิดสิ”
“ไม่เอาอะ มันของนาย นายเอาไปเปิดเอง”
“เธอเปิดหรือฉันเปิดมันก็เหมือนกันแหละ”
“งู้ยยย ขนาดนี้แล้ว เปิดเลยแม่”
ฉันส่ายหัวเพราะฉันก็อยากให้เขาที่เป็นเจ้าของเห็นมันเป็นคนแรก อีกอย่างมันก็ไม่ใช้ของเรา
“ไม่เอา”
“งั้นยืนรออยู่นี่นะ ไปอาบน้ำก่อน”
ผมบอกยัยตัวแสบเพราะตอนนี้ร่างกายผมมันก็ปกติละ ไม่ได้เหนื่อยอะไร พอเข้ามาผมก็รีบอาบน้ำสระผม อือหื้อ พอร่างกายโดนน้ำเย็นแล้วโคตรดี ผมอาบน้ำเสร็จก็หยิบผ้าขนหนูสองผืนมาพันเอวไว้ผืนหนึ่งส่วนอีกผืนก็เช็ดผม แล้วในจังหวะนั้นเพื่อนในชมรมก็เปิดของในกล่องกำมะหยี่สีแดงดูพอดี
“เชี้ยย สร้อยคอทองคำหนักหนึ่งบาท มีใบรับรองแล้วมีจี้ทองที่มันเป็นโลโก้ของโรงเรียนแต่ข้างใน
