เปิดออกพร้อมๆ กับรองเท้าสีดำมันปลาบของคนที่อยู่ในรถ ยื่นนำออกมาข้างหนึ่ง จากนั้นก็หยัดกายสูงสง่าออกจากเบาะหนังสีดำ
ชายหนุ่มก้าวออกมายืนเด่นตระหง่านอยู่ท่ามกลางแสงแดดอ่อนโยนของยามเช้า สูทสีเทาปกดำที่เขาสวมใส่ช่วยเสริมส่งให้เจ้าของเรือนกายนั้นยิ่งดูภูมิฐาน มีสง่าราศี องอาจสมชายชาตรี ความหล่อเหลาของไทเลอร์เปล่งออร่าออกมาสะดุดตา ถึงกับทำให้ลุงยามนึกในใจว่า ถ้าไม่เคยรู้จักผู้ชายคนนี้มาก่อน ก็คงเดาว่าไทเลอร์น่าจะเป็นดารา หรือไม่ก็นายแบบที่อิมพอร์ตเข้ามาจากต่างประเทศยังไงยังงั้น
“อากาศดีนะครับลุง”
ชายหนุ่มเอ่ยทักทายอย่างเป็นกันเอง
“ฟ้าหลังฝนก็อย่างนี้แหละครับนาย เมื่อคืนฝนตกหนัก เช้ามาก็แดดจ้า ท้องฟ้าแจ่มใสอย่างที่เห็น เอ่อ…คุณไทเลอร์มีอะไรให้ผมช่วยถือไหมครับ”
แกเดินเข้ามาถามด้วยความเคยชินเหมือนเช่นทุกครั้ง ด้วยบางวันมักมีกระเป๋าเอกสารให้ช่วยถือ
นาทีต่อมา…
