“กลับมา ผู้ชายคนนั้นก็มาจีบนางเลยนะเตย” จีบ... จีบๆๆๆๆๆ แค่จินตนาการว่าฉันลงจากเขามาแล้วหมอเทอ้อยใส่ฉัน หน้ามันก็ร้อนขึ้นแล้ว ฮือออ ในเมื่ออีเจ๊นั่นทำได้ ทำไมฉันจะทำไม่ได้! ฉันเคยเป็นนักกีฬาวิ่งมาราธอนตอนมอต้นด้วยนะ ร่างกายฉันมันฟิตปั๋งมาตั้งแต่เด็ก ฉันต้องทำได้สิ! กะอีแค่เดินขึ้นเขาจะเท่าไหร่กันเชียว! “แหม อีตั้ว ฉันก็แอ๊บเหนื่อยไปงั้นแน่ะ เดินธรรมดา กับเดินด้วยแรงศรัทธาอันแรงกล้ามันต่างกันย่ะ พี่แกน่ะมีปนิธานที่ยิ่งใหญ่ ยังไงก็เดินขึ้นไปถึงยอดแน่ๆ” ฉันประกาศกร้าว “เป็นสิบกิโลเลยนะพี่เตย ทางดิน ทางป่าอีกต่างหาก” อีตั้วว่า เพราะฉันบอกมันว่าจะขึ้นตั้งแต่ตีนเขา ที่เขาจะมีหลายจุดที่จอดพักรถ และมีคนเดินขึ้นเยอะ ถ้าช่วงบนหน่อยก็จะพัฒนาเป็นบันไดแล้ว แต่ถ้าช่วงตีนเขา การจะขึ้นไปก็ต้องเดินทางดินที่รถขับผ่านบ้าง แต่ก็มีที่ที่เขาทำสำหรับให้นักท่องเที่ยวเดินขึ้นไป ค่อนข้างชัน เดินสลับกัน ถ้าอยากถ