“เตยส่งเสร็จแล้ว คงกลับบ้านล่ะค่ะ ไปก่อนนะคะ” ฉันก้มโค้งให้เขา และโค้งให้หมออย่างสุภาพ ฉันก็อยากจะกระดี๊กระด๊าใส่หมอมีนอยู่หรอก แต่ฉันไม่อาจลบเลือนภาพหมอกับผู้หญิงคนนั้นออกจากใจได้อ่ะ ต่อให้จะบอกว่าเลิกไปแล้วและไม่กลับไปรีเทิร์น ฉันก็ยังเฟลอยู่ดี เฮ้อ!
ฉันไม่มีสิทธิ์โกรธหรืองอนหมอ แต่ฉันก็มีสิทธิ์ท้อปะว้า ถ้าฉันเลิกซะตอนนี้ก็ยังดีกว่าเลิกตอนที่ฉันชอบมากๆๆๆ ไปแล้ว ขนาดตอนนี้ยังรุ้สึกกระอักกระอ่วนปวดใจแปล๊บๆ เลยเนี่ย เฮ้ออีกรอบ!
“วันนี้มาแปลกแฮะ” คุณหมอหนุ่มหัวเราะนิดนึง
“เตย แล้วอาการเป็นยังไงบ้าง” หมอมีนยิ้มหวานก่อนจะเดินมาทางฉันที่ทำท่าจะหมุนตัวกลับบ้านท่าเดียว พอฉันมองหมอ ภาพเขาก็ซ้อนทับกับผู้หญิงเมื่อเช้า และจินตนาการว่าเขาจะคืนดีกับเธอวันนี้แหงๆ
“ก็ไม่ได้เป็นอะไรนะคะ เตยคงไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ หมอไม่ต้องห่วงหรอก”
ไม่ได้เป็นอะไรสักอย่าง แฟนก็ไม่ได้เป็น สถานะคนคุยยังไม่ใข่เลย
“เหรอ ดี
