“อย่าใส่ร้ายอาสิคะ อาเสือเรียบร้อยจะตาย...น้องซอดูการ์ตูนไหมคะ เดี๋ยวอาเสือไปเปิดทีวีให้”
“ดูค่า น้องซออยากดูโทโทโร่”
“เคยดูไปแล้วไม่ใช่เหรอคะ”
“น้องซออยากดูอีกค่ะ น้องซอชอบโทโทโร่”
คณาธิปจูงมือน้องซอไปนั่งบนโซฟาหน้าทีวีแล้วหยิบเอาแผ่นการ์ตูนที่เขาซื้อเก็บไว้เป็นตั้งสำหรับเด็กหญิงซอโดยเฉพาะออกมา แม้เทคโนโลยีจะไปไกลมากแล้วแต่คณาธิปก็ยังชอบเปิดหนังแผ่นดูอยู่ดี เพราะงั้นโทโทโร่ที่เขาซื้อมาจึงอยู่ในรูปแบบแผ่นดีวีดี
ความยาวการ์ตูนประมาณสองชั่วโมงกว่าๆ ถึงตอนนั้นพลอยรดาคงจะมาถึงคอนโดเขาพอดี
ดูการ์ตูนฆ่าเวลากับหลานก็ไม่เลว
‘นี่มันอะไรเนี่ย’
นั่นคือประโยคแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวของพลอยรดาแต่ยังไม่ได้พูดออกไป เธอส่งข้อความบอกคณาธิปในไลน์แล้วและก็เคาะประตูก่อนจะกดรหัสเข้าห้องด้วยความเคยชิน แต่ภาพแรกที่เธอเห็นเมื่อเข้ามาในคอนโดของคณาธิปคือเด็กผู้หญิงคนหนึ่งกำลังเล่นผมของคณาธิปจนหัวฟู พลอยรดาหลุดย
