[ตายๆ แล้วนี่คุณชาร์ลอตต์รู้หรือยัง?] แม่ทัพถามไปถึงมารดาของ อีกฝ่ายอย่างสงสัย [ไม่น่าจะรู้ เพราะไปล่องเรือสำราญที่ต่างประเทศกับลุงคง อีกนานกว่าจะกลับ บ้าจริง! แค่นี้ก่อนนะ ต้องไปทำกับข้าวแล้ว] คนที่กำลังเมาท์มอย สนุกปาก แต่พอเหลือบไปมองเข็มนาฬิกาที่ผนังห้อง ก็ต้องรีบกดวางสายไปอย่างรวดเร็ว ตู๊ดๆ “ไอ้เชี่ยจอม” แม่ทัพสบถออกมาอย่างหัวเสีย ที่ถูกเพื่อนรักวางสายไปดื้อๆ ทั้งที่ตนยังมีเรื่องที่จะคุยต่อ “คุยสายกับใครคะ?” ช่อเอื้องเดินเข้าไปถามสามีอย่างสงสัย “อุ้ย! ตกใจหมดเลยครับ” แม่ทัพที่กำลังจะเก็บมือถือ รีบยกมือขึ้นลูบที่หน้าอกเบาๆ หลังภรรยาคนสวยเข้ามาแบบไม่บอกไม่กล่าว “แหม...ขวัญอ่อนจังเลยนะคะ คุยสายกับเมียน้อยอยู่หรือไง?” ช่อเอื้องเอ่ยหยอกสามี “บ้า! เมียสวยขนาดนี้พี่ไม่มีตาไปมองใครอีกแล้วครับ” คนที่รักและหลงภรรยายิ่งกว่าอะไรรีบเดินเข้าไปสวมกอด “อย่าให้รู้เชียว” ช่อเอื้องแกล้งข