เอาจริงนะ Nc

1394 Words

ตอนที่7 เอาจริงนะ Nc บีน่าเม้มปากแน่นมองกลีบปากหนาแดงกล่ำตรงหน้าอย่างช่างใจ ‘ทำไมมันฉ่ำมันวาวน่าจูบขนาดนั้น’ คนที่เห็นความลังเลของเธอแอบยกมุมปากเล็กน้อย ยาที่เพื่อนเธอใส่ไม่ได้ทำให้มีอารมณ์จนถึงขั้นทนไม่ได้ มันอ่อนกว่าที่ใบเฟิร์นโดนหลายเท่าตัว ‘แค่เคลิ้ม ๆ แต่ถ้าใจไม่เอาก็คงหยุดได้’ สองเท้าหนาเดินหน้าดันร่างบอบบางของบีน่าให้ถอยหลังจนเรียวขาเธอชนเข้ากับเตียงนุ่ม เธอขืนตัวเอาไว้ไม่ให้ล้มลงเขาจึงกอดเธอแน่นจนหน้าอกเบียดคลอกับร่างของเขา “อิทธ์... เมาเหรอ” “ไม่เมา อยากเอาจริง ๆ” “คือฉัน... อิทธ์..อื้ออ” ชายหนุ่มล็อคลำคอของเธอแผ่วเบาให้อยู่นิ่งเมื่อต้องรับจูบจากเขา บีน่าชาวาบไปทั้งร่างเมื่อจูบของเขากับเธอมันได้เกิดขึ้นแล้วและเธอก็ไม่ได้อยากผลักเขาออก ‘เสียดายด้วยซ้ำถ้าเขาไม่ทำต่อ’ “ผมเอาจริงนะ” “หือ...” ดวงตาที่เคยกลมโตตอนนี้มองเขาเยิ้มเหมือนคนเมา... เมาแหละ “มองผมแบบนี้อย่าขัดขืนนะ ไม่งั้นคงต้องใช้กำลัง” ความเขินอายจนหน้าร้อนผ่าวทำให้บีน่าซุกใบหน้าลงกับแผงอกแน่นหนั่นหนีสายตาของเขา นิ้วมือเรียวบางกำขยุ้มเสื้อที่เขาสวมต่อสู้กับอาการหายใจติดขัดอย่างบอกไม่ถูก พรึ่บ เสื้อที่เธออาศัยจิกเล็บอยู่จู่ ๆ เขาก็ถอดมันออกและเหวี่ยงไปให้พ้นทาง คนที่ไม่ยอมจ้องตากับสัตว์นักล่าจึงได้มองเห็นหน้าท้องขาวสะอาด มัดกล้ามแน่น ๆ ยิ่งทำให้เธอหน้าแดงลามมาถึงลำคอ “เขินเหรอ” “เขินอะไร ไม่ใช่สักหน่อย อร๊ายยย!” บีน่าหลับตาปี๋เมื่อเขาดึงมือเธอไปวางทาบตรงนั้น มันนุ่มมือแปลก ๆ แต่ก็รู้สึกได้ถึงความแข็งขืนของมัน “อ่าส์” ‘เสียงดีมากกกก’ หญิงสาวแอบคิดในใจพร้อมสะบัดใบหน้าไล่จินตนาการบางอย่างออกจากหัว “อื้ออ อิทธ์” ลำคอระหงถูกกลีบปากหนาขบเม้มบางเบาเหมือนขนนกตกกระทบเพียงเท่านั้นแต่กลับสร้างอารมณ์บางอย่างให้กับเธอได้อย่างไม่น่าเชื่อ ยิ่งตอนที่นิ้วมือเผลอไปวางบนไหล่เปลือยเปล่าของเขาเธอยิ่งกว่าโดนไปฟ้าแรงสูงเสียอีก มือหนาเกี่ยวสายเดี่ยวสีแดงตัดกับผิวขาว ๆ ของเจ้าของลงจากลาดไหล่ ครั้นมันจะหลุดจากร่างของเธอเจ้าตัวก็หนีบมันไว้อิทธิกรเลยเข้ากอดหลอกรูดซิปที่ด้านหลังแทน “อิทธ์...” “เถอะน่า ขนาดนี้แล้ว” พรึ่บ ก่อนที่เจ้าของดวงตาคมเข้มจะเห็นเนื้อนวลของเธอบีน่าก็รีบทิ้งตัวบนเตียงและใช้ผ้าห่มปิดกายขาวโพลนเอาไว้ เธอมองชุดสีแดงของตัวเองที่แทบเท้าเขาพร้อมกับกลืนน้ำลายลงคอเมื่อไล่สายตาขึ้นมาเรื่อย ๆ ก็เผลอมองส่วนที่อยู่ต่ำกว่าสะดือนั่น ‘งานดีเหมือนดาวโฮสต์เลย’ ก่อนที่เธอจะต้องดึงผ้าห่มขึ้นคลุมหน้าเพราะคนที่ยืนอยู่บรรจงถอดชิ้นล่างของเขาแล้ว “เจ๊บีครับ” “อะไร” อิทธิกรดึงผ้าห่มออกจากร่างที่เหลือชั้นในติดตัวออก เขาเองก็ต้องกลืนน้ำลายลงคอเช่นกันเมื่อได้เห็นรูปร่างเย้ายวนของเธอเต็ม ๆ ตา “อิทธ์...” “ใส่ถุงยางให้ผมหน่อย” “ไม่เอา ฉันว่า...” พรึ่บ บีน่าอ้าปากค้างเมื่อร่างหนากระโจนคร่อมทับกลางลำตัวของเธอไว้ และมันทำให้เห็นสิ่งที่วางบนหน้าท้องของเธอเต็ม ๆ ตา ท้องใส้พาลปั่นป่วนเหมือนมีผีเสื้อบินวนเป็นร้อย ๆ ตัว ชายหนุ่มเปิดลิ้นชักเล็ก ๆ แล้วหยิบซองบางอย่างมายื่นให้คนตัวสั่น เธอรับมันมาอย่างไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน แล้วไอ้ที่วางแข็ง ๆ บนตัวเธอนี่ถึงไม่เคยเห็นของจริงก็รู้ว่ามันใหญ่กว่าปกติ “ห้า..ห้าสิบแปดเลยเหรอ” “เคยเจอมาเท่าไหร่ล่ะ” บีน่าก้มลงมองขนาดที่เขียนบอกบนซองเรียวคิ้วขมวดมุ่น ‘ฉีดมาแน่ ๆ ใครมันจะไปเกินมาตรฐานชายไทยได้ขนาดนั้น’ “ใส่สักที ไม่งั้นสดนะไม่ไหวแล้ว” มือบางสั่นเทาแกะฉีกซองถุงยางอย่างเงอะ ๆ งะ ๆ จนเขาต้องแย่งมันไปทำด้วยตัวเอง “ชอบแบบไหน แรง ๆ มั้ย” “มะ..ไม่น่าจะชอบนะ” ชายหนุ่มขยับให้ใบหน้าของเขากับเธออยู่ในระดับเดียวกัน สายตาราวกับเสือเจ้าป่าสะกดบีน่าราวกับมีเวทย์มนต์ ยิ่งมือเขาลูบเส้นผมสลวยของเธอยิ่งทำให้เธอลุ่มหลงเขาไปชั่วขณะ ก่อนที่กลีบปากของทั้งคู่จะบดเบียดกันและตามด้วยการเกี่ยวพันกันและกันด้วยเรียวลิ้นจนในที่สุดบีน่าก็เหลือแต่ตัวเปล่า ๆ เหมือนกันกับเขา กลีบปากหนาลากไล้มาขบเม้มที่ลำคอระหงแผ่วเบาก่อนจะลงต่ำมาช่วงชิมยอดอกสีหวานเด่นตาเหลือเกิน “อื้ออ อิทธ์” “เอาเลยนะไม่ไหวแล้ว” เรียวขาทั้งสองข้างถูกเขาจับแยกออกจากกันกว้างหลังขยับตัวไปอยู่ตรงกลางระหว่างนั้น ความสวยงามของดอกไม้ทำเอาลมหายใจเข้าออกติดขัดและแทบจะทนไม่ไหวอีกต่อไป “กรี๊ด! เจ็บ!” “อะไรวะเนี่ย!” ถึงบีน่าจะจิกเล็บลงบนแผงอกขนเลือดซิบแต่เรื่องที่อิทธิกรสนใจกลับไม่ใช่ความเจ็บของตัวเอง แต่เป็นคนที่เจ็บจนร้องไห้ใต้ร่างนี้ต่างหาก จะว่าเธอแสดงก็ไม่ใช่เพราะความแน่นรัดของเธอเป็นพยานให้ได้ ถึงอย่างนั้นเขาก็ถอยไม่ได้เช่นกัน “ร้องดัง ๆ หรือข่วนผมเลยก็ได้ แต่ผมไม่หยุดนะ” “อ๊ายย อิทธ์ฉันเจ็บนะ” สะโพกสอบเดินหน้าทำหน้าที่ของมันต่อแม้ว่าจะต้องแลกกับการโดนเธอทำให้เจ็บ ตอนนี้ที่แผ่นหลังของเขาคงเหวอะหวะไม่น่ามองแล้ว “อื้ออ อิทธ์ พอเถอะฉันเจ็บอ่าส์” “ซี้ดด โคตรเซอร์ไพรส์เลยว่ะ” มือข้างหนึ่งยื่นมากอบกุมหน้าอกขนาดเกือบล้นฝ่ามือ มันไม่ได้ใหญ่ผิดธรรมชาติเขาจึงนวดเฟ้นมันได้อย่างถึงอารมณ์ “อื้อออ อิทธ์จ๋า ฉันเจ็บมากจริง ๆ” ชายหนุ่มขนแขนลุกเกรียวเมื่อเธอเล่นหยอดคำหวานแต่มันเป็นความคิดที่โคตรผิดเพราะมันยิ่งเร้าเขามากกว่าเดิม ปึก ปึก ปึก “กรี๊ด! อิทธ์ฉันบอกว่าเจ็บไง” “แต่ผมเสียว... อ๊าาส์” ร่างบางโยกคลอนตามแรงกระแทกทั้งน้ำตา สะโพกหนาตอกอัดเร็วราวเครื่องจักรจึงก่ออารมณ์กระสันซ่านควบคู่มากับความเจ็บปวดของเธอ “อ๊าาส์” “ซี้ดดด อื้มมม” ต่างฝ่ายต่างจ้องตากันหลังเสร็จสมพร้อมกันในที่สุด อิทธิกรหอบหายใจทั้งเหนื่อยทั้งสยิวกว่าทุกค่ำคืนที่ผ่านมา ส่วนบีน่าแววตาขุ่นเคืองเพราะเธอคือคนที่ต้องอดทนกับความเจ็บ เพี๊ยะ! ฝ่ามือน้อย ๆ ที่เล็บปลอมของเธอหลุดรุ่งริ่งฟาดลงบนกล้ามหน้าท้องแน่น ๆ ของเขาอย่างไม่เบามือ “ชอบฟาดเหรอ” “จะบ้าเหรอ! หยุดเลยนะ” บีน่าดันเขาให้ถอยออกเมื่อยังอยู่ในความอึดอัดก่อนจะคว้าหมอนมาปิดร่างกายหนีสายตาจาบจ้วงของชายหนุ่ม “แก่ปานนี้ไม่น่าเชื่อ...” “แก่บ้านนายสิ! หยิบเสื้อผ้าของฉันมาให้หน่อย” “จะไปไหน” เขาถามพร้อม ๆ กับมือที่ดึงถุงยางออกจากแก่นกาย น้ำสีขาวขุ่นจำนวนไม่น้อยถูกกักขังไว้ในนั้น ด้านนอกเจือเลือดจาง ๆ นิดหน่อย “ฉันจะกลับน่ะสิ ป่านนี้พวกนั้น...” “น่าจะรู้หมดแล้วมั้งว่าเรามาเอากัน” “อยะ..อย่าพูดนะ” ทั้งสองสบตากันนิ่งต่างคนต่างไม่รู้ใจกัน ‘มีแต่คนอยากเปิดที่ได้นอนกับเขาแต่เธอคงจะไม่ใช่’ “หยิบชุดฉันมาสิ” “เอากันอีกสักหน่อยเถอะ ไหน ๆ ก็เอากันแล้ว” กรี๊ดด! “ไม่นะฉันเจ็บ!” “อ่าาส์”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more