เธอเดินทางมาถึงเมืองทางเหนือในตอนสายของอีกวัน อากาศที่เย็นสบายทำให้มิเกลรู้สึกชอบที่นี่อย่างบอกไม่ถูก
เธอมีสาวใช้ประจำตัว นางพูดไม่ได้แต่ทำงานได้ดีมากทีเดียว มิเกลเริ่มงานแรกด้วยการไปช่วยนักบุญคนอื่นในการดูคนไข้ที่ล้มป่วย
อาจจะน่าเหลือเชื่อแต่การแพทย์เบื้องต้นนั้นเธอเคยเรียนมาหมดแล้ว ทั้งการทำแผลหรือการปั๊มหัวใจ การประเมินอาการผู้ป่วย
ที่ต้องเรียนก็เพราะจะได้บอกอาการของตัวเองให้หมอฟัง เธอเคยนอนอยู่บนเตียงเฉยๆสามเดือนเต็ม ตอนนั้นคิดว่าจะตายเสียแล้ว แต่พอให้ยาอาการของเธอก็กลับมาดีขึ้น
ผลกระทบของการนอนอยู่นิ่งนั่นคือเธอเกือบจะเป็นแผลกดทับ เจ็บปวดตามขาและก้นไปหมด เป็นการปวดที่ทรมานสุดๆไปเลย!!
แต่สุดท้ายเธอก็ผ่านมันมาได้ จะเรียกว่าผ่านมาได้ถูกต้องรึเปล่านะ เพราะอันที่จริงเธอผ่านมันมาไม่ได้ต่างหาก
เพราะเธอตายไปแล้ว...
"น่าเหลือเชื่อที่ท่านสามารถทำแผลได้นะครับ"
มารอสมองหน้ามิเกลอย่างชื่
