บทที่ 12
ร่านเงียบ
ทุเรศ!
แม้ในใจของแก้มใสจะร่ำร้องก่นด่าในความหยาบคายของเขา ทว่ารูเสียวของเธอกลับปลดปล่อยน้ำใสออกมาจนล้นรู มันไหลทะลักแทรกเอ็นอุ่นที่เสียบคารูเอาไว้ เยิ้มย้อยไปตามง่ามขาฉายชัดว่าการพูดจาหยาบโลนช่วยปลุกกระตุ้นอารมณ์ของเธอได้
ตับ!
เขาชักเอ็นแข็งออกแล้วแทงสวนกลับเข้าไปสุดแรง ก่อนจะใช้มือบีบเฟ้นเต้านมที่คล้อยลงเพราะอยู่ในท่าหันหลังโก้งโค้ง
“อะ...อื้อ อะ...อาห์ อาห์”
แก้มใสครางเสียงสั่น เสียวจนเรือนกายร้อนผ่าวราวกับถูกเปลวไฟลามเลียไปทั่วร่าง
“ภายนอกท่าทางใสซื่อแต่ความจริงแล้วเธอก็เป็นแค่เพียงหญิงร่านคนหนึ่ง”
ตับ! ตับ! ตับ!
“อะ...อาห์ อาห์ ซะ...ซี๊ด”
หญิงสาวใบหน้าแดงก่ำยกมือปัดป่ายจากขอบซิงค์ไปยังหน้าต่างบานเกล็ดระบายอากาศ ยกเขย่งสะโพกร่อนรับทุกแรงกระแทกด้วยความซ่านสะท้าน
“ยอมรับสิว่าเธอร่าน เธอต้องการฉัน เธอต้องการให้ฉันเย็Xเธอแรงๆ”
น้ำตาคลอเมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด
