บทที่ 6 กามที่เร่าร้อน

1379 Words

บทที่ 6 กามที่เร่าร้อน ซ่า! ซ่า! ซ่า! แก้มใสเปิดน้ำจากฝักบัวให้ไหลลงมาชะล้างคราบคราวและสัมผัสร้อนที่ยังคงติดตรึงอยู่ตามเรือนร่าง “ฮือ...” เธอปล่อยโฮออกมาอย่างสุดจะอดกลั้น มีคำถามมากมายผุดขึ้นในหัวใจ เห็นชัดว่าปรเมศไม่พอใจเธอ เขาดูโมโหร้ายและขว้างปาแก้วอย่างแรง หรือว่าเขาไม่พอใจในร่างกายของเธอ ไม่พอใจที่เรื่องบนเตียงของเธอนั้นจืดชืด เธอทำอะไรไม่เป็นนอกจากนอนให้เขาเอา... หญิงสาวแหงนหน้าขึ้นรับน้ำจากฝักบัว หัวใจเต้นช้าเมื่อคิดถึง ‘ลูก’ หากเขาไม่ยอมให้เธอเป็นนางบำเรอ จะมีวิธีใดที่จะทำให้เธอได้ใกล้ชิดน้องกานต์บ้างนะ แก้มใสจมอยู่กับความเศร้า จมอยู่กับความเครียดจนไม่รู้ว่าเวลานี้ร่างสูงได้ก้าวตามเข้ามาในห้องน้ำ แล้วโดยที่หญิงสาวไม่ทันตั้งตัวเขาก็กุมกอดเธอจากทางด้านหลัง “อ๊ะ...” ตกใจจนเผลอส่งเสียงออกมาได้เพียงเท่านั้นเธอก็ถูกกดศีรษะและลำตัวให้โก้งโค้งลง ก่อนที่ท่อนเอ็นใหญ่ยาวที่แข็งขึงจะเสียบเข้ามาในรูสวาทจากทางด้านหลัง สวบ! เอ็นอุ่นดันเข้าไปจนมิดด้าม ทำให้คนตัวเล็กถึงกับอ้าปากค้างด้วยความเจ็บ ทว่าสายน้ำและสบู่ช่วยลดทอนความเจ็บไปได้มาก “คะ...คุณ จะทำอะไร” “เย็Xเธอไง” คำหยาบที่พ่นออกมาจากปากของเจ้าพ่อธุรกิจสีเทาทำให้ใบหน้าของแก้มใสร้อนผ่าว รู้สึกอับอายที่เขาแสดงชัดเจนว่าเธอเป็นเพียงเครื่องบำบัดความใคร่ “อะ...อื้อ” ร่างเล็กถูกโถมกระแทกจนแทบทรงตัวไม่อยู่ เธอยื่นมือทั้งสองข้างออกไปค้ำผนังด้านหนึ่งของห้องน้ำ ในขณะที่สายน้ำจากฝักบัวขนาดใหญ่ยังคงพร่างพรายลงมาไม่ขาดสาย ตับ! ตับ! ตับ! คราวนี้เขาอัดกระแทกแรงและหนักหน่วง ทุกจังหวะช้าแต่แรงจนแก้มก้นทั้งสองข้างกระเพื่อมแดง ตับ! กระเด้าแรงจนปลายหัวหยักกระแทกปลายอุโมงค์แคบชื้น แก้มใสจุกจนแทบพูดไม่ออก แต่ในขณะเดียวกันก็เสียวสะท้านจนน้ำใสไหลออกมาตามง่ามขาผสมผสานไปกับสายน้ำเย็นฉ่ำ “อื้อ...” หญิงสาวหลับตาแน่น อ้าปากเผยอครวญครางออกมาด้วยความซ่านเสียวแทบไม่เป็นภาษา จมูกโด่งซุกไซ้ไปตามลำคอระหง ร่างสูงย่อยอบในขณะที่งัดลำเอ็นเข้าไปในรูสวาทอย่างหนักหน่วงก่อนจะกระซิบแผ่วที่ข้างหู “เธอรู้อยู่แล้วสินะว่าไม่มีผู้ชายคนไหนปฏิเสธร่างกายหอมหวานแสนเย้ายวนของเธอได้ เพราะรู้...” เขาหอบหายใจแรงพลางกัดฟันกรอดก่อนจะพูดต่อไปว่า “เพราะรู้....จึงมาเสนอตัวให้ฉันถึงที่” แก้มใสใบหน้าร้อนด้วยความอับอาย เธออยากจะปฏิเสธ อยากจะโต้เถียงแล้วทวงคืนศักดิ์ศรีของเธอกลับคืน แต่เธอไม่กล้าพอ เธอกลัว... กลัวว่าหากทำอะไรผิดพลาดไปแม้เพียงนิดเดียว โอกาสที่จะได้ดูแลน้องกานต์จะสูญสิ้น สิ่งที่เธอทำได้ในเวลานี้คือกดข่มความอัปยศอดสูเอาไว้ เธอจะหวังอะไรจากเขาเล่า ผู้ชายคนนี้ไม่เคยรักใคร เขาเป็นคนเลวที่ทำทุกอย่างได้เพราะเงิน คนแบบนี้ไม่สามารถเลี้ยงน้องกานต์ให้เติบโตขึ้นอย่างมีความสุข ดังนั้นเธอต้องอดทน อดทนให้ถึงที่สุด เพื่อลูก... “หึ” ปรเมศแค่นหัวเราะในลำคออย่างเหยียดหยัน ยิ่งหญิงสาวไม่ปฏิเสธเขาก็ยิ่งมั่นใจว่าเธอจงใจที่จะมาเสนอตัวให้เขา ทำเป็นเอาเด็กมาอ้าง ทำเป็นน่าสงสารอยากเป็นพี่เลี้ยงเด็ก ที่แท้ก็หวังอยากกอบโกยเงินจากเขาไม่ต่างจากผู้หญิงคนอื่น ผู้หญิงที่รู้จักเสน่ห์มารยาของตัวเองดีแบบนี้สิน่ากลัว เธอแกล้งทำเป็นใสซื่อ แสร้งทำเป็นอ่อนต่อเกมกาม ทั้งที่ความจริงแล้วผู้หญิงแบบนี้คงเจนจัดชนิดที่เขาไม่อาจคาดคิด คงคิดว่าเขาโง่เสียเต็มประดาสินะ! เขาจะทำให้เธอได้รู้ว่าการเป็นนางบำเรอของเขาไม่ใช่เรื่องง่าย ถ้าอยากได้เงินเธอต้องแลก! แลกด้วยร่างกาย! ตับ! “อื้อ...อะ....อาห์” เขางัดลำเอ็นขึ้นสูงก่อนจะเร่งซอยกระชั้นรัวเร็วรุนแรงจนคนตัวเล็กถึงกับหวีดร้องเสียงหลง “อ๊า อ๊า!” นางอ้าปากหวีดด้วยความเสียว ปรเมศแหย่นิ้วเข้าไปในปากของเธอทันที “จ๊วบ...” แก้มใสเสียวจนดูดนิ้วของเขา ทั้งดูดทั้งเลีย ในขณะที่ปลายเท้าทั้งสองข้างเขย่งยกสูง กระดกแอ่นสะโพกร่อนรับทุกแรงกระแทกของเขาอย่างสมยอม ยิ่งเธอโก้งโค้งยกสะโพกสูงมากเท่าไหร่ก็ยิ่งเห็นเอวเล็กคอดกิ่วรับกับสะโพกผาย สองเต้ากลมกลึงคล้อยลงน้อยๆ แล้วแกว่งไหวไปตามแรงกระแทก มือหนาข้างหนึ่งจึงเอื้อมไปกอบกุมทรวงอกแล้วบีบอย่างแรงจนปลายถันปลิ้นแทรกง่ามนิ้วออกมา หญิงสาวเสียวจนกระตุกเกร็งเสร็จสมอย่างไม่อาจควบคุม ทว่าเขากลับยังคงไม่หยุด ไม่มีความอ่อนโยน ไม่มีการกอดรัดและสัมผัสที่แผ่วเบา ตับ! ตับ! ตับ! “ตอดแน่นฉิบหาย” ปรเมศกัดฟันกรอดรับรู้ว่าเธอเสร็จเพราะช่องแคบของเธอกำลังตอดรัดเอ็นอุ่นของเขาอย่างรุนแรง ชายหนุ่มยังคงกระเด้าเอวสอบไม่หยุดแล้วชักนิ้วออกจากโพรงปากหวาน ก่อนจะเลื่อนลงไปกอบกุมโหนกนูนแล้วแหวกกลีบอวบด้วยนิ้วเพื่อเข้าไปบดขยี้เมล็ดสวาท “อ๊า! อะ...อะ...อื้อ อื้อ” หญิงสาวครางเสียงสั่นเมื่อเรียวปากเป็นอิสระ เวลานี้เธอถูกเอ็นอุ่นเสียบเข้าไปในรู แล้วยังถูกนิ้วอุ่นบดขยี้เมล็ดเสียว จึงทำให้เธอถึงกับห่อไหล่เกร็งสะท้านสุขสมอีกรอบโดยที่คนตัวโตยังไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จ ตับๆๆๆ ก้นงามงอนโดนกระแทกอัดเข้าแรงๆ จนแดงก่ำ เธอบิดเร่าเกร็งไปทั้งท้องน้อยด้วยความรู้สึกซ่านหฤหรรษ์ราวกับหัวใจจะขาดรอน “ร่านดีเหมือนกันนี่” พูดพลางยิ่งบดขยี้เมล็ดเสียวในขณะที่เอวสอบยังคงกระแทกรัวๆ “อะ...ฮึก...อะ...อะ” “หรือว่าที่คับแน่นขนาดนี้เพราะเธอไปรีแพร์มา” เขายังคงดูแคลนเธอไม่หยุด แก้มใสโกรธจนหูร้อนแต่ร่างกายของเธอกลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง ดวงตาของเธอฉ่ำเยิ้ม ยอดถันชี้ชัน และร่องเสียวที่หลั่งน้ำใสออกมาไม่หยุด “หึ! ผู้หญิงก็เหมือนกันหมด” ถูกแล้ว... เขาควรปฏิบัติให้ผู้หญิงคนนี้รู้ว่าการเป็นนางบำเรอของเขาเป็นเช่นไร ทำให้เธอรู้ว่าเขาอยากจะเอาเธอเมื่อไหร่ที่ไหนก็ย่อมได้ แน่นอนว่าเธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ! ตับ! ตับ! ตับ! “ซะ...ซี๊ด อะ...อาห์” ก้นงามร่อนรับทุกแรงกระแทก สองแขนแทบเกาะค้ำผนังห้องน้ำเอาไว้ไม่ไหว ความเสียวแล่นปราดเข้ามาอย่างรุนแรง เธอรับรู้ได้ว่าเธอกำลังจะเสร็จ ร่างกายกำลังบิดเกร็งพร้อมๆ กับลมหายใจที่หอบกระชั้น “อ๊ะ!” แก้มใสตกใจจนเผลอส่งเสียงเมื่อจู่ๆ ปรเมศก็ดึงเอ็นอุ่นออกจากรูสวาท ก่อนจะก้าวดุ่มๆ ออกจากห้องน้ำไปโดยไม่พูดไม่จา ตุบ! ตุบ! ตุบ! แม้เขาจะชักลำเอ็นใหญ่ยาวออกไปแล้ว แต่ภายในรูสวาทยังคงกระตุกตอดด้วยความสุขสม ความเสียวบีบรัดจนเธอตัวงองุ้ม “โคตรน่าอายเลย ทำไมต้องเป็นแบบนี้นะ” แก้มใสทรุดกายลงนั่งบนพื้นห้องน้ำด้วยความอับอาย ยกมือขึ้นปิดหน้าก่อนจะปล่อยโฮออกมาอย่างสุดจะกลั้น เนื้อตัวยังคงซ่านสะท้านจากเพลิงราคะที่เขาเป็นคนจุดขึ้น นวลเนื้อที่เปียกชุ่มแดงระเรื่อเป็นจ้ำๆ จุดที่แสนอ่อนไหวยังคงหน่วงหนักจากแรงสุขสมที่ยังกรุ่นกำจายไปทั่ว จะไม่ให้เขาดูถูกได้ยังไง ในเมื่อร่างกายของเธอตอบสนองต่อเขาได้อย่างน่าละอายเช่นนี้

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more