บทที่ 3
กลีบดอกบัวแสนหวาน
“อื้อ!”
ลิ้นร้อนลามไล้ไปยังต้นคอระหง ริมฝีปากหนาหยักกระด้างถูไถไปกับเนื้ออ่อนจนเป็นริ้วรอยแดง กอบกุมเต้าหวานนุ่มนิ่มเอาไว้ล้นมือ ก่อนจะบีบเฟ้นเคล้นคลึงจนทำให้คนตัวเล็กถึงกับหายใจกระสับกระส่ายด้วยความซ่านสะท้าน
“คะ...คุณ อะ...อื้อ”
แก้มใสส่ายสะบัดใบหน้าแรงๆ จนผมสวยเปียกชื้นสยายไปบนที่นอน มือเล็กวางบนไหล่หนาพยายามดันเขาออกให้พ้นการทาบทับ แต่ดูเหมือนว่าเรี่ยวแรงของเธอจะน้อยนิดเกินไปเมื่อเทียบกับเรือนกายแข็งแกร่งเต็มไปด้วยมัดกล้ามของเขา
“อ๊ะ...”
หญิงสาวถึงกับเบิกตาโตเมื่อเขาครอบครองเต้าหวานด้วยริมฝีปากร้อน อ้าปากดูดดุนปลายถันสีชมพูอ่อนเข้าไปเต็มคำ แล้วใช้ลิ้นกระหวัดเร้าดุนดันลามเลียในขณะที่มือหนาบีบที่ฐานเต้าอวบอิ่มจนเป็นรอยนิ้วมือ
“อื้อ อะ...อื้อ คะ...คุณ นะ...หนู มะ...ไม่...ไม่ไหวค่ะ”
หญิงสาวหอบหายใจแรง ราวกับหัวใจได้ดิ่งลงไปยังหุบเหวลึกด้วยความเร็ว หัวสมองขาวโพลนจนพร่าพราย ดวงตากลมโตหรี่ลงจนปรือฉ่ำ
ปรเมศปล่อยเต้าหวานให้เป็นอิสระจากเรียวปาก ก่อนจะแลบลิ้นเลียริมฝีปากตนเองไปมา และนั่นทำให้คนตัวเล็กถึงกับใจสั่นกับภาพที่เห็น
แล้วโดยไม่ทันตั้งตัวนักธุรกิจสีเทาก็แลบลิ้นออกมาตวัดเร้าที่ปลายถันระรัว พลางพึมพำแผ่วเบาราวกับละเมอออกมาว่า
“นมของสาวแรกรุ่นทั้งหวานทั้งหอม เหมาะมาก...เธอเหมาะที่จะเป็นนางบำเรอของฉัน”
จ๊วบ!
เสียงดูดเลียทำให้แก้มใสถึงกับหน่วงลงไปยังท้องน้อย ราวกับมีผีเสื้อนับร้อยพันกระพือปีกหมุนวนอยู่ในนั้น เธอเผลอแอ่นอกยกขึ้นเบียดทรวงอกอิ่มใส่ใบหน้าของเขา
มือเล็กเลื่อนจากบ่ากว้างขึ้นไปยังลำคอแข็งแกร่ง ก่อนจะแทรกปลายนิ้วเล็กๆ เข้าไปยังเรือนผมบริเวณท้ายทอย ผมหนาหยักศกเส้นใหญ่ หยาบกระด้าง ให้ความรู้สึกดุดันเร่าร้อนราวกับจะแผดเผาเธอให้มอดไหม้กลายเป็นเถ้าธุลี
ลิ้นร้อนลามเลียไปตามหน้าท้องแบนราบจึงเห็นรอยแผลเป็นจางๆ ขีดยาวเป็นรอยขวางเหนือหัวหน่าว เขาใช้นิ้วมือลูบไล้ไปมาอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะวกริมฝีปากดูดดุนที่โคนขาอ่อน ครูดตอเคราเขียวครึ้มลงบนนวลเนื้อจนเป็นปื้นแดง
แก้มใสสะดุ้งสุดตัวเมื่อถูกเขาสัมผัสรอยแผลผ่าคลอด รอยแผลแห่งความภาคภูมิใจที่เธอได้มีโอกาสให้กำเนิดเด็กชายตัวน้อยผู้เป็นดั่งแก้วตาดวงใจ เป็นดั่งชีวิตและลมหายใจ
เป็นความเจ็บปวดที่หอมหวานเมื่อได้พิศมองใบหน้าเด็กน้อยผู้เป็นเลือดเนื้อเชื้อไข
“อื้อ...”
สติที่ควรจะมีเตลิดไปไกล ภาพอดีตครั้งเจ็บท้องคลอดมลายหายไปสิ้นเมื่อลิ้นร้อนลามเลียอยู่เหนือหัวหน่าว ก่อนที่เขาจะใช้อุ้งมืออุ่นทาบทับลงบนโหนกนูนอวบอูม
“สวย”
คนตัวโตพึมพำแผ่วเบา ดวงตาจับจ้องไปยังดอกบัวอวบอูมนูนเด่นมีขนอ่อนสีน้ำตาลขึ้นรำไร เขาไม่รอช้าที่จะใช้นิ้วแหวกกลีบของดอกบัวออก เผยให้เห็นเกสรสีชมพูระเรื่อ จากนั้นจึงใช้ปลายนิ้วสัมผัสลงไป
มันนุ่ม... และเริ่มแฉะเมื่อเขาสัมผัส
สีของมันค่อยๆ ระเรื่อแดงเมื่อเขากดปลายนิ้วลงไปแล้วหมุนวนช้าๆ ยังผลให้คนตัวเล็กถึงกับดิ้นพล่านเกลือกลิ้งไปกับที่นอน
“อะ...อื้อ คะ...คุณคะ...”
แก้มใสหอบหายใจแรง ทำอะไรไม่ถูกเมื่อถูกโจมตีด้วยความซ่านหฤหรรษ์ แม้เธอจะผ่านการมีบุตรมาแล้วแต่เธอไม่เคยมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชายคนไหน จึงไม่เคยรู้เลยว่าการเสพกามสังวาสให้ความรู้สึกเช่นไร
จนกระทั่งเขาสัมผัสเธอด้วยปลายนิ้ว
“ฮึก..อะ...ฮึก”
หญิงสาวดิ้นหนี พยายามจะหนีบต้นขาเข้าหากัน แต่เขากลับใช้แขนกดเรียวขาให้กางอ้าแบะออก แล้วใช้นิ้วกลางละเลงขยี้บดเร้าเป็นจังหวะกระชั้นจนสาวไร้เดียงสาถึงกับใบหน้าแดงก่ำราวกับเป็นไข้
อึก!
ชายหนุ่มเผลอกลืนน้ำลายลงคอจนลูกกระเดือกกลิ้งกลอกไปมา