"มึงถามพสุหรือยังเค้กเป็นยังไงบ้าง" เมื่อถึงห้องพักบาสเตียนรีบถามกายทันทีเขาอยากรู้ว่าผู้หญิงของเขาจะคิดถึงเขาบ้างไหม "นายหญิง เอ่อ ... คือ .... ร้องไห้ฟูมฟายหนักมากครับนาย"
เพียงแค่ได้ยินว่าหญิงสาวคนรักกำลังร้องไห้ฟูมฟาย หัวใจแกร่งก็สั่นไหวมากเกินกว่าจะทานทน เขาทำให้เธอร้องไห้เสียน้ำตา "อืม มึงไปพักเถอะ เดี๋ยวมีอะไรกูเรียกเอง" กายโค้งคำนับผู้เป็นนายก่อนเดินออกจากห้องพักภายในเรือยอร์ชที่หรูหราโดยไม่ลืมล็็อคประตูให้ผู้เป็นนายเพื่อความเป็นส่วนตัว
บาสเตียนหย่อนสะโพกนั่งลงตรงเก้าอี้ข้างริมหน้าต่างเขาจ้องมองออกไปนิ่งๆ ร่วมครึ่งชั่วโมงได้ บาสเตียนและเค้กไม่ได้คุยกันมานานหลายวันแล้ว เขาต้องการคำตอบว่าเธอสบายดีไม่ใช่ร้องไห้ฟูมฟายเพราะผู้ชายอย่างเขา "เบบี๋ รอเฮียหน่อยนะ" รอบดวงตาแดงก่ำ เพียงแค่คิดว่าหญิงสาวกำลังเจ็บปวด หัวใจแกร่งก็เหมือนจะแตกออกมาเป็นเสี่ยงๆ
หลายวันที่ผ่านมาเค้กไม่ได้รับการติดต่
