Twenty-three

2163 Words

Chapter 23 WAYLON… NASA KALAGITNAAN kami ng traffic ng bigla na lang nagmulat ng mga mata si Vista. “Nasaan ako?” tanong pa nito. “Nasa taxi at papunta ng hospital, kaso traffic.” May pagmamadali at pag-aalala kong sagot sa kanya. Inalalayan ko siya sa pag-upo at napansin ko ang pakislot niya, hindi niya man nararamdaman ang nangyayari sa katawan niya alam kong iniinda rin ito ng katawan nito mismo. “I’m fine Waylon, hindi mo ako kailangan na dalhin sa ospital.” Bulong niya sa akin. Umiling ako, “no you’re not okay. You’re bleed hard Vista, and this is all my fault!” Sinabunutan ko na naman ang sarili ko sa isipin na kasalanan ko ang lahat ng ito. Kung bakit naman kasi nawala sa isip ko ang pwedeng mangyari na katulad nito. “Waylon, okay lang sabi. I know what I’m going to do when

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD