กลิ่นข้าวอบหม้อดินลอยวนไปตามสายลม เรียกให้ซุนเยว่และแม่จ้าวรีบเดินมาเปิดดูว่าอาหารสุขได้ที่หรือไม่
"หื้ออ~ หอม คุณป้าช่วยชิมให้หนูหน่อยได้ไหมคะ"
สาวน้อยใช้ไม้พายอันเล็กกวักข้าวที่อยู่ก้นหม้อขึ้นมาคลุกเคล้าให้เข้ากันทั้งหมด ก่อนจะใช้ช้อนตักข้าวให้แม่จ้าวช่วยชิมให้
"อื้ม~ อร่อยมากเลยลูก ถ้าเสร็จแล้วพวกเราไปกันเลยไหมลูก เดินไปเรื่อย ๆ จะได้ไม่ต้องรีบร้อนเกินไป"
"เอาแบบนั้นก็ได้ค่ะคุณป้า เดี๋ยวหนูไปหาตะกร้ามาใส่หม้อดินก่อนนะคะ"
สาวน้อยรีบเดินไปหาตะกร้าสานมาใส่หม้อดินใบใหญ่ ด้วยน้ำหนักของหม้อทำให้เธออยากเอาเครื่องครัวในมิติออกมาใช้แต่ก็ยังไม่สามารถทำได้ เลยเกรงว่าจะเป็นเป้าสายตาของทุกคนเกินไป
"ไหวไหมลูก? เอามาให้ป้าถือดีกว่าไหม"
"ไม่เป็นไรค่ะคุณป้า หนูไหวค่ะ"
ทั้งสองมุ่งหน้าสู่แปลงนาที่อยู่อีกอีกฟากของหมู่บ้าน หรือจะเรียกว่าอยู่ทางเข้าหมู่บ้านก็ว่าได้ ส่วนบ้านของทั้งสองปลูกอยู่ท้ายหมู่บ
