บทที่11

1992 Words

อีกด้านหนึ่ง มือเรียวสวยของแก้วตาที่ยืนแอบมองเหตุการณ์เบื้องหน้าอยู่ข้างเรือนหลังใหญ่กระทั่งเมื่อดวงไฟในห้องนอนกว้างถูกดับลงและไม่มีทีท่าว่านังตัวดีที่ผู้เป็นเจ้านายนั้นอุ้มหายเข้าไปด้านในจะออกมาก็เป็นที่แน่แก่สายตาดีแล้วว่านังนั้นคงจะกำลังนอนหลับสบายอยู่ในห้องนอนใหญ่ไม่ผิดแน่ ยิ่งเพิ่มโทสะให้แก่หญิงสาวผู้ซึ่งอุทิศทั้งชีวิตของตัวเองให้แก่ชรัสจนไม่คิดเผื่อใจไว้ให้ชายหนุ่มคนไหนได้อีกเลยในชีวิตนี้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ อย่างไม่ลดละ “คุณชรัสต้องเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น! ถ้าฉันไม่ได้ใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์ได้เขาไปทั้งนั้น!” เสียงหวานกำชับความจริงภายในใจก่อนจะหมุนตัวเตรียมจะเดินกลับไปยังบ้านพักขอวตัวเองติดแต่ร่างของชายหนุ่มอีกคนยืนรออยู่ก่อนและกำลังจ้องมองมาที่เธออยู่ไม่ยอมละสายตาไปไหน “แกมาแอบมองฉันทำไมไอ้มิ่ง!” “ฉันก็แค่เป็นห่วงแกเท่านั้น ฉันเห็นว่าดึกดื้นป่านนี้แล้วแกยังไม่กลับบ้านก็เลยคิดว่าแ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD