ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูดัง อเล็กซ์เปิดประตูเข้ามา กาเรสสบตาลูกน้องขณะที่ท่อนแขนกำลังโอบไหล่หญิงสาวหน้าตาสะสวย เขาจิบไวน์แล้ววางลง เมื่อเห็นสีหน้าลูกน้องยิ่งทำให้รู้สึกสังหรณ์บางอย่าง
“มีอะไรหรืออเล็กซ์” เขาถามเสียงทุ้ม
“คุณอำพันธ์เสียชีวิตแล้วครับ”
คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน สีหน้าเครียดขึ้น หมายความว่ายังไงกัน อาทิตย์ก่อนป่วยยังเห็นแข็งแรงดี ไม่คิดว่าจะไวขนาดนี้เลย
“แน่ใจแล้วเหรอ”
“ครับ”
ป่านนี้อรปรียาจะเป็นเช่นไรบ้าง คงเจ็บปวดมากกับเรื่องนี้
“รู้ที่ตั้งศพหรือเปล่า”
“ทราบครับ มีการแจ้งมาแล้ว”
เขาลุกยืน แล้วเดินออกจากห้องแม้สาวสวยอยากรั้งไว้ แต่รู้นิสัยของชายคนนี้ดี ไม่มีใครครองใจเขาได้
มือยกขึ้นไหว้ ต้อนรับแขกมางาน พยายามฝืนเก็บกลั้นน้ำตาเอาไว้ ไม่ให้ไหลออกมา เธอต้องเข้มแข็งเพื่อให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปได้ ทั้งบริษัทและทุกอย่าง ไม่มีเวลาให้รู้สึกเศร้าหรืออยากแยกตัวออกไปพักใจ พ่อรักบริ
