เสียงรถยนต์จอดเทียบ หมอนพวุฒิลงมาจากรถ หลังจากได้รับสายจากบุตรสาวเพื่อน สงวนรีบมาต้อนรับ โดยมีพรรณนิภาคอยดูแลไม่ห่างเช่นเดียวกัน ถึงห้องคนป่วย นพวุฒิมองดูสังเกตเห็นคนป่วยไม่ได้มีอาการหนักหนามากนัก ฟังเสียงปอด หัวใจ แล้วจัดการให้น้ำเกลือพร้อมยาบำรุง “อาการคุณพี่เป็นยังไงบ้างคะหมอนพ” พรรณนิภาเอ่ยถาม เพราะคุ้นเคยกันดี “คงอ่อนเพลียเพราะการทำงาน ยังไงถ้ามีเวลาพาไปตรวจที่โรงพยาบาลอีกทีก็แล้วกันนะครับ” หมอแนะนำ “ได้ค่ะ” พรรณนิภาเหลือบมองสงวน แล้วเดินออกมาส่งหมอที่หน้าบ้าน เห็นรถเคลื่อนลับจากสายตา ไม่นานนักรถยนต์ของอรปรียามาจอดเทียบ หญิงสาวก้าวลงจ้องมองแม่เลี้ยงก่อนเดินผ่านราวกับไม่มีตัวตน ขึ้นชั้นสองมาถึงห้องบิดา “คุณหมอให้ยาบำรุง ก็เลยง่วงน่ะค่ะ” สงวนบอก เธอพยักหน้ารับรู้ “ฝากป้าดูแลพ่อหน่อยนะคะ ช่วงนี้อรต้องทำงานแทนพ่อ คงไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่” “ได้เลยค่ะคุณอร ไม่ต้องห่วงนะคะ สงวนจะดูแลค