“สกุลหยางจะส่งบุตรชายนำทางทัพไปในเส้นทางลับขอรับ “
“หึ เมล็ดพันธุ์สุดท้ายที่หลุดรอดออกมาได้ช่างมีประโยชน์นัก หากว่าสูญเสียไปคราหนึ่งย่อมต้องผ่านความโศกเศร้าจนแทบตาย แต่ทว่าหากมีการสูญเสียอีกคราเล่า ตาเฒ่าหยางในครานี้จะคลุ้มคลั่งมากเพียงใดกันนะ หึ หึ หึ “
ฉูหวางหัวเราะขึ้นมาอย่างขบขัน แม้ในการก่อนนั้นแม้บุตรและภรรยาของหยางไท่เวยนั้นจะมิได้ตกตายในเงื้อมือของฉูหวางทั้งหมด แต่ก็มิอาจบอกได้ว่าจะมิใช่ฝีมือของฝ่ายซ้ายซะทีเดียว
ภรรยาและบุตรของหยางไท่เวยนั้นตกตายลงไปด้วยฝีมือของสกุลปัว และปัวต่งหลานที่วางแผนสังหารสตรีของสกุลหยางลงไป เพราะสตรีนางนี้นั้นมีความสำคัญอยู่ในทางลับ
ในตัวของนางมีตราประทับของหน้าด่านหนานตงใช้เปิดปิดประตูได้ เช่นนี้เมื่อนางและบุตรชายตัวน้อยกลับไปบ้านเดิมเพราะในเมืองหลวงนั้นร้อนเป็นไฟ ปัวต่งหลานจึงตามไปล่าสังหารนาง
ลงท้ายรถม้าของนางนั้นวิ่งไปทางไปหุบเหว โดยที่คนขับรถม้
