BAD - 2 เรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกใช่ไหม ?
596 Words
“ฉันตกลงทำตามที่เธอเสนอ”
ไม่รู้ว่าเพราะอะไรที่ทำให้พี่ติณเปลี่ยนใจ ทั้งที่ฉันบอกว่าจะไม่ยอมแลกแล้ว พอเอาเข้าจริงๆ เขาก็มาพูดแบบนี้ มันทำให้ฉันต้องคิดอีกครั้ง
“จะเลิกยุ่งกับเฮียเหนือแล้วปล่อยให้รินเป็นอิสระใช่ไหมคะ”
“อืม”
“ทำแบบนั้นกับหนูลงจริงๆ หรอคะ” ฉันรู้ว่าอะไรกำลังจะเกิดขี้น ถึงจะบริสุทธิ์อยู่แต่ฉันไม่ได้ได้ใสซื่อขนาดที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยสักอย่าง
“เธอยอมอ้าขาให้ขนาดนี้ ฉันคงไม่ปฏิเสธ”
“พี่ติณไม่หลอกหนูใช่ไหม” ยอมรับว่าฉันยังลังเล เพราะคำก่อนหน้านี้ที่พี่ติณบอกไว้
ยังไม่ได้คำตอบพี่ติณก็ก้มหน้าลงมากดจูบลงบนริมฝีปากของฉันอีกครั้ง เขาบดขยี้จูบอย่างหนักหน่วงทำให้ฉันแทบจะหายใจไม่ทัน จึงต้องรีบผลักเขาออก
“ไหนบอกว่าจะแลก ?” ใบหน้าคมคายเริ่มหงุดหงิดเมื่อฉันผลักตัวเองออก
“แต่พี่ติณยังไม่ได้ตอบคำถามของหนู”
“ก็ตามนั้น…”
ฉันนิ่งไปครู่หนึ่ง ในขณะที่พี่ติณโน้มใบหน้าลงมาซุกไซร้ที่ซอกคอ
ฉันกำลังทบทวนว่าเลือกทำแบบนี้มันสมควรหรือเปล่า ฉันจะมาเสียใจทีหลังหรือเปล่า เพราะผู้ชายคนนี้คือพี่ชายที่ฉันรักมากๆ มาตั้งแต่เด็กๆ ถึงแม้ว่าตอนนี้เขาจะเปลี่ยนไป ถึงแม้ว่าฉันจะเคยคิดมากกว่าคำว่าพี่ชาย แต่ตอนนี้เขาไม่ใช่คนเดิมที่ฉันเคยรู้จัก แล้วฉันจะยอมให้พี่ติณเป็นผู้ชายรนแรกจริงๆ น่ะหรอ
เหมือนฉันกำลังทำอะไรที่มันโง่มากๆ อยู่
“อ๊ะ~”
ในขณะที่กำลังคิดฟุ้งซ่าน มันรู้สึกเสียวสะท้านจนหลุดเสียงที่น่าอับอายออกมา ฉันหยุดคิดเรื่องทั้งหมดแล้วมองพี่ติณ ถึงแล้วรู้ว่าตอนนี้เสื้อของตัวเองมันถูกถกขึ้นมากองไว้ที่เนินหน้าอก และพี่ติณก็กำลังใช้ปากของตัวเองตะโบมดูดดุนหน้าอกของฉันอยู่
“พะ พี่ติณ หนูยัง อ๊ะ~ เดี๋ยวก่อนค่ะ ตรงนี้มันไม่ได้นะคะ”
ฉันพยายามดิ้นขัดขืน เพราะตรงนี้มันคือห้องรับแขก ถ้ามีคนมาเห็นจะต้องอับอายขนาดไหน
“ถ้าอยากจะให้ฉันทำตามที่เธอขอ ก็อยู่นิ่งๆ”
พี่ติณเงยหน้าขึ้นมาบอกเสียงแข็ง ฉันจึงยอมนิ่งเพราะอยากให้เขาหยุดทำร้าย เลิกก่อกวนคนที่ไม่ได้ผิดอะไรสักที
ตัดสินใจแล้วนี่ มาถึงขั้นนี้แล้วด้วย
“…แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวใช่ไหมคะ” ฉันถามออกไปด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทาเพราะความกลัว “เรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกใช่ไหม”
“อืม”
เมื่อตอบแล้วพี่ติณก็ใช้ลิ้นสากตวัดเลียหน้าอกของฉันจนมันเปียกชุ่มไปด้วยคราบน้ำลายของเขา พร้อมทั้งฝ่ามือใหญ่ที่ลูบไล้บีบเค้นผิวเนื้อของฉันทั้งตัว
ฉันสูดดมหายใจเข้าลึกๆ แล้วสะลัดความกลัวทิ้งไปให้หมด ในเมื่อกล้าที่จะแลกแบบนี้แล้วฉันก็ไม่จำเป็นต้องกลัวอะไรอีก
อีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าทุกอย่างก็จะจบ และฉันจะไม่ขอเจอผู้ชายคนนี้อีก ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้ฉันจะพยายามตามหาเขามาตลอดก็ตาม แต่วันนี้ฉันรู้แล้วว่าเขาไม่ใช่ผู้ชายที่ฉันควรอยู่ใกล้อีก….
- Writer
