ฉันกำลังคิดหาวิธีว่าจะเอายังไงดี เพราะตอนนี้แอนนาเริ่มมีท่าทางที่กำลังสงสัยคำพูดของพี่วินเอามากๆ
“ไม่มีอะไรหรอกแอน เธอรีบไปเถอะ” ฉันตอบปัดๆ แล้วบอกให้แอนนารีบไป เพราะถ้าอยู่ต่อเรื่องอาจจะแดงขึ้นมาก็ได้
แล้วถ้าแอนนารู้ถึงความสัมพันธ์ของฉันกับพี่ติณเธอคงรับไม่ได้…
“ถ้าไม่มีอะไรแล้วทำไมคืนนั้นน้ำมนต์ต้องไปกับมัน!” พี่วินยังไม่จบ ในขณะที่ฉันกำลังหาทางออกแต่เขากลับเอาหินมาขวางทางไว้โดยการพูดแบบนั้น
“พี่วินหยุดพูดได้ไหมคะ” ฉันหันหน้ามาบอกพี่วินเสียงแข็ง ส่วนพี่ติณเขาก็ยังยืนชิวอยู่ แต่สายตาคู่นั้นมันก็เอาแต่จ้องมองฉัน
“น้ำมนต์แกมีเรื่องอะไรปิดบังฉันอยู่หรือเปล่า” แอนนาตั้งคำถามกับฉัน ซึ่งมันเป็นคำถามที่ฉันไม่อยากได้ยินมันเลย
“ไม่มี” พอตอบแอนนาแล้วฉันก็เดินมาจับมือพี่วิน “ขึ้นรถเถอะค่ะ”
ที่ฉันยอมจับมือพี่วินมาขึ้นรถแบบนี้ก็เพราะว่าถ้าเขายังยืนอยู่ตรงนี้ต้องพูดอะไรบ้าๆ อีกแน่ๆ และเหม
