พ่อมีสีหน้าที่เป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัดเมื่อรู้ว่าพี่ติณมาที่นี่ ฉันเองก็ไม่ต่างกัน เพราะไม่คิดว่าเขาจะมา
“ห้ามออกไปจากห้อง พ่อจะลงไปคุยเอง”
“หนูจะลงไปเจอพี่ติณกับพ่อค่ะ”
“อย่าให้พ่อต้องกังวลไปมากกว่านี้ พ่อสั่งให้อยู่ในห้อง”
“แต่พี่ติณมาวันนี้ต้องเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับหนูแน่ๆ หนูจะลงไปคุยกับเขาด้วย”
พ่อถอนหายใจออกมาหนักๆ แล้วประคองตัวฉันให้ยืนขึ้นก่อนจะถาม “พ่อขอถามอะไรลูกสักอย่าง”
“…อะไรคะ”
“ลูกคิดยังไงกับตาติณ”
คำถามของพ่อทำให้ฉันนิ่งไปครู่หนึ่ง สมองมันเริ่มคิดถึงเหตุการณ์ในอดีตที่พี่ติณเป็นพี่ชายที่อบอุ่น
“หนูเคยแอบรักพี่ติณ อยากเป็นมากกว่าน้องสาว ตอนที่พี่ติณหายไปหนูพยายามตามหาเพราะอยากจะสารภาพความรู้สึกของตัวเอง แต่พอได้เจอกันอีกครั้ง หนูกลับรู้สึกว่าเขาไม่ใช่ ไม่ใช่ผู้ชายที่หนูรัก…” ฉันตอบตามความรู้สึกของตัวเองโดยไม่คิดจะปิดบังพ่อ
มันคือความรู้สึกของฉันจริงๆ ฉันกล
