วันต่อมา
หลังจากที่ฉันบอกไปว่าจะยอมหมั้นกับผู้ชายที่พ่อเลือกให้ พ่อก็บอกว่าพรุ่งนี้จะนัดเขามากินข้าวที่บ้าน จะได้คุยเรื่องงานหมั้นด้วย
ตอนนี้ฉันเลือกไปแล้ว มันเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้อีก
“น้ำมนต์” เสียงใบข้าวเรียกชื่อฉันดังขึ้นมา ทำให้ฉันหลุดจากภวังค์แล้วหันมองใบข้าวที่กำลังเดินมาทางนี้
ตอนนี้ฉันอยู่ที่มหาวิทยาลัยวันนี้มีเรียนเช้าก็เลยมาเช้าหน่อย แอนนากับไนท์ยังไม่มากันเลย
พอเห็นใบข้าวในใจมันก็รู้สึกกลัว กลัวว่าเธอจะถามเรื่องที่คลับ
“แกมานานแล้วหรอ ?” ใบข้าวถามพร้อมกับนั่งลงข้างๆ กับฉัน
“อื้อ สักพักแล้วแหละ”
“แกโอเคใช่ไหม ?” ใบข้าวเอ่ยถามฉันด้วยสีหน้าที่เป็นห่วง ส่วนฉันเองก็ไม่ได้ตอบอะไรนอกจากพยักหน้าเท่านั้น
“น้ำมนต์คือฉันขอถามอะไรแกหน่อยสิ”
คำที่ใบข้าวพูดเมื่อครู่ทำให้ฉันนั่งตัวเกร็งหายใจไม่ทั่วท้อง พร้อมกับมือทั้งสองข้างที่กำแน่น รู้สึกว่าเรื่องที่จะถามต้องเป็นเรื่องเกี่
