ไม่รู้เป็นไงใจหวิวพิกล

1210 Words

ตอนที่ 46 “ชอบแนวไหน” “ป๊อบ กับแจ๊สมากกว่า” “ผมชอบร๊อค” เวลานั้นผ่านไปเรื่อยๆ นามินีรู้สึกกระวนกระวายใจ หลังจากที่ชำเลืองมองดูนาฬิกาหลายหน เจ้าของบ้านมีท่าทีเงียบกริบ สิทธิส่วนตัวของวินท์ เขาไม่น่าพาหล่อนมายุ่งที่ห้องส่วนตัวของเขาเลย “ถามจริงๆเหอะคุณวินท์ คุณคิดยังไงที่พาฉันมาที่นี่ คุณกำลังทำคิดทำอะไรอยู่แน่ ?” ดวงตาของนามินีวาววับใส่เขา หลังจากที่ครุ่นคิดมาพอสมควร ว่าจะต้องถามออกมา หลังจากที่ปล่อยให้ตัวเองอัดอั้นตันใจมานาน วินท์ยิ้มให้หล่อนผ่ายสายตาและโปรยยิ้มให้อ่อนๆ “ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แค่อยากให้รู้จักห้องที่ผมพัก” “ถ้างั้น ก็พาฉันกลับได้แล้ว ฉันเหนียวตัวจะแย่ อยากกลับไปเจอหน้าพ่อแม่ ตอนนี้ไม่รู้ว่าจะห่วงฉันแค่ไหน ยิ่งไปกับคุณด้วย คุณต้องรับผิดชอบ” เขาพยักหน้า “ผมรับผิดชอบแน่ ก็บอกแล้วไง ว่าเหนียวตัวให้ไปอาบน้ำก่อน คุณนี่ดื้อจัง”เขาเอ่ยด้วยความหวังดี “ไม่ใช่บ้าน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD