ตอนที่ 30
วินท์ตอบให้ท่านเข้าใจ เลยทำให้นางต้องถอนใจ แต่ก็ยอมรับฟัง
“ฮึ แล้ว หน้าตาเป็นยังไง สกุลรุนชาติเป็นอย่างไร ก็ไหนล่ะ ว่าที่เมียของแก แล้วแกเคยได้พาผู้หญิงคนนั้น มาให้ฉันรับรู้ ได้เห็นหน้าเห็นตาหรือเปล่า พ่อลูกชายบังเกิดเกล้า ”
นางหมั่นไส้จึง ประชด และฝ่ายวินท์ขมวดคิ้ว ท่านคิดว่าเขาโกหกท่านหรือ
“อือม เดี๋ยวก่อนครับ ผมจะพามาให้ดูตัว ไม่นานหรอกครับ คุณแม่ เพราะผมพูดจริง ผมไม่ได้โกหกคุณแม่ และโกหกตัวเองด้วย ผมรับปากแน่ว่าจะพาตัวเธอมาให้คุณแม่ดูสักครั้ง ”
คุณหญิงค่อยหายใจโล่งสะดวกขึ้นมาหน่อย แต่ก็หนักใจกับคำพูดของบุตรชาย ที่พูดทิ้งท้ายแล้วก็หุนหันพลันแล่นออกไปเหมือนเคย และนางก็ไม่รู้เช่นเคยว่า วินท์ ออกไปไหน ไปอยู่ที่ไหนอีกล่ะ ไปมาเหมือนคนล่องหน อยู่ไม่ติดบ้านเหมือนสามีนางอีกคน แต่รายนั้นรู้ว่าหนักไปทางบ้างาน ส่วนเจ้าลูกชายคนโปรดคงหนักไปในทางเที่ยวประสาวัยรุ่น ซึ่งนาง
