เถื่อนช่วยรีโมตแต่งตัว เขาสำรวจดูความเรียบร้อยของเธอจนเสร็จ
ปึ่ก! ๆๆๆ เสียงแด๊ดแมร์ใช้มือทุบกระจกรถฝั่งของเขาแรงๆอีกรอบ รีโมตมองหน้าเถื่อนก่อนจะหันไปเปิดประตูรถลงไป
" ห้ามลืมกฎข้อบังคับเข้าใจไหม" เถื่อนถามเน้นย้ำอีกรอบ รีโมตแสยะยิ้มที่มุมปาก
"ถึงเวลาแพ้ของนายแล้วเถื่อน " เธอพูดออกมาเสียงเรียบไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆ ถึงแม้ในใจจะรู้สึกใจหายอยู่บ้างก็ตาม แต่เพราะเขาต้องโดนบ้างมันถึงจะคุ้มกับที่เขาทำกับเธอ รีโมตเปิดประตูรถลงไปทันที
" หึหึ ไอ้เถื่อนไม่เคยกลัว!" เถื่อนเค้นเสียงลอดไรฟันออกมาตามหลังรีโมต
ปัง ! เธอปิดประตูรถเสียงดังอย่างไม่สนใจจะหันมามองหน้าของเขาอีกเลย
" แด๊ดขา มัมขา" รีโมตเรียกบุพการีทั้งสองคนที่ยืนอยู่ฝั่งทางประตูของเถื่อนๆขบกรามแน่นๆ รีโมตเดินไปหามัมบุญ
ฟอดดดดด เธอหอมแก้มมัมบุญด้วยความคิดถึง เธอกอดมัมบุญแรงๆอย่างคิดถึง ก่อนเธอจะหันมายิ้มให้แด๊ดแมร์ เธอโผ่ลเข้ากอดแด๊ดแม
