รีโมตนั่งรอเถื่อนอยู่ที่ห้องทำงานอย่างอายๆ เธอนั่งกำมือแน่นๆ ในใจของเธอนั้นรู้สึกละอายใจมากๆ
ครืดๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น รีโมตปลายตามองพลางถอนหายใจเเรงๆ เธอยื่นมือไปหยิบโทรศัพท์มากดรับ
' สวัสดีค่ะคุณรีโมต' เสียงปลายสายของผู้หญิงดังขึ้นมา รีโมตตัวแข็งทื่อ พลางดึงโทรศัพท์ออกมาดูเบอร์เล็กน้อย ซึ่งมันไม่ใช่เบอร์ที่เธอคุ้นเคยเลย รีโมตเริ่มรวน ในหัวเกิดคำถามหลานอย่าง
' ผู้หญิงคนนั้นเหรอ , นี้กล้าโทรมาเยาะเย้ยกันเหรอ, ไอ้เถื่อนโกหกจริงๆด้วย, บลาๆๆๆๆๆๆ' ความในแง่ลบผุดขึ้นมาในหัวของเธอ
' เอ่อ.... ใช่คุณรีโมตหรือเปล่าคะ' เสียงปลายสายของผู้หญิงถามเธอด้วยความสงสัย เพราะเห็นเงียบไป รีโมตสะดุ้งเล็กน้อย พลางดึงสติของตัวเองกลับมา
" ใช่ค่ะ " รีโมตตอบกลับน้ำเสียงเรียบนิ่งๆ หัวใจเต้นแรงๆ.
' เอ่อ.... อัปปรางค์ค่ะคุณรีโมต' ปลายสายบอกชื่อของตัวเอง รีโมตทำหน้างงๆ ในหัวเริ่มคิดชื่อของผู้หญิงที
