กามสวาทโลกีย์

กฎหมายข้อไหนห้ามมีเมียเด็ก

“เข้ามาแล้วก็ค้างที่นี้เถอะนะ อยู่กับฉันเถอะ” ขุนพลไม่ชอบเลยที่เธอมีน้ำตาเพราะตัวเอง แต่จะทำยังไงได้ก็เมื่อร้องไห้ไปแล้ว แต่เขาเชื่อว่าหลังจากนี้จะมีแต่เสียงร้องแห่งความสุข

“ไม่ๆ ปิ่นจะกลับบ้านตอนนี้เลย ปิ่นไม่อยู่กับคุณ” สาวน้อยส่ายหัวแรงๆ พร้อมกับดิ้นถีบเท้าตัวเองรัวๆ แต่ก็ไม่เป็นผลเพราะมือที่เขาจับข้อเท้าเธอนั้นแข็งแรงยิ่งกว่าอะไร

“คิดว่าเข้ามาแล้วจะออกไปง่ายๆ เหรอคนดี” ว่าแล้วก็ไม่รอช้าที่จะกระชากขาเรียวเล็กเข้ามาหาตัวเอง ตามด้วยร่างหนาที่เหลือเพียงแต่กางเกงสแล็คติดตัว ท่อนบนนั้นเหลือแต่อกเปลือยเปล่าแล้วตอนนี้

“ว้ายยยยยย....” สาวเจ้าดิ้นเร่าด้วยความกลัว พยายามดิ้นหนีแต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อถูกร่างใหญ่กักไว้ใต้ร่าง

“เข้ามาแล้วก็อยู่ให้คุ้มสิสาวน้อย” ว่าแล้วก็ก้มลุกซุกไซ้ซอกคอระหงอย่างหิวกระหาย ไม่สนใจว่าร่างเล็กจะดิ้นผลักไสตน

“ปล่อยปิ่นไปเถอะนะคะ อย่าทำอะไรปิ่นเลย” ชลินดาได้แต่พยายามร้องวอนขอความเมตา แต่เสือร้ายอย่างเขาหาได้สนใจไม่

“มันยากนะที่จะทำให้หยุด เธอรู้ไหมตอนนี้ลูกชายฉันมันพร้อมมากแล้ว” ว่าแล้วก็ผละกายออกจากร่างเล็กเล็กน้อย ก่อนจะถอดชุดของคนตัวเล็กออกอย่างถือวิสาสะ

“อย่าทำแบบนี้เลยนะคะ มันไม่ดี ฉันยังเด็กและยังอยากเรียนต่อมหาลัยอยู่ค่ะ” พยายามหาเหตุผลมาหยุดยั้งบุรุษหนุ่ม

“หึหึ เธอพูดอย่างกับฉันแก่เลยนะ แต่มันก็จริงฉันแก่กว่าเธอ แต่มีกฎหมายข้อไหนห้ามมีเมียเด็กมิทราบหึ! ” ยอมรับว่าตัวเองอายุห่างกับหญิงสาวเป็นรอบ แต่โบราณว่ายิ่งแก่ยิ่งมีประสบการณ์เยอะ และเขาก็เป็นคนมีประสบการณ์เยอะเสียด้วยสิ คนอย่างชลินดารึจะไปไหนรอดเขาได้

“อย่าทำหนูเลยนะคะ” ยังไม่ลดละความพยายาม ถึงแม้ว่าตอนนี้เสื้อผ้าของตัวเองจะถูกถอดโยนทิ้งไปคนละทิศละทางแล้ว จะเหลือติดตัวก็เพียงแต่ชุดชั้นในตัวจิ๋วเท่านั้น

“สวยขนาดนี้จะกลัวจะอายทำไมเล่า ของดีๆ แบบนี้ต้องแบ่งให้ฉันดูสิจ๊ะหนู อยากด่าว่าแก่ก็ว่า ฉันภูมิใจในความแก่มากประสบการณ์ของฉันนะสาวน้อย” ยิ่งเห็นสาวน้อยดิ้นหนีด้วยความกลัว แถมเนื้อตัวแดงเป็นลูกแอปเปิ้ลแบบนี้เขายิ่งชอบใจ

“ปิ่นไม่ต้องการแบบนี้....ฮือๆๆ ” วอนด้วยเสียงสะอื้น พร้อมกับถอยหนีอีกรอบ รู้ทั้งรู้ว่าหนีไม่รอดแต่ก็ยังจะถอยหนี

“อย่าร้องเลยนะคนดี เดี๋ยวสักพักจะดีเอง ไม่ใช่ครั้งแรกของเราสักหน่อยว่าไหม” ว่าแล้วมือหยาบกร้านก็ลูบไล่ประโลมไปตามเรียวขาเล็กอย่างอ่อนโยน เขารู้ว่าเธอกลัว แต่มันก็เหมือนทุกครั้งนั้นแหละ เพียงแต่ต่างกันที่เธอมีสติไม่ใช่ครึ่งหลับครึ่งตื่นเหมือนที่ผ่านมา

“ปิ่นไม่ต้องการแบบนี้....ฮือๆๆ ” วอนด้วยเสียงสะอื้น พร้อมกับถอยหนีอีกรอบ รู้ทั้งรู้ว่าหนีไม่รอดแต่ก็ยังจะถอยหนี

“อย่าร้องเลยนะคนดี เดี๋ยวสักพักจะดีเอง ไม่ใช่ครั้งแรกของเราสักหน่อยว่าไหม” ว่าแล้วมือหยาบกร้านก็ลูบไล่ประโลมไปตามเรียวขาเล็กอย่างอ่อนโยน เขารู้ว่าเธอกลัว แต่มันก็เหมือนทุกครั้งนั้นแหละ เพียงแต่ต่างกันที่เธอมีสติไม่ใช่ครึ่งหลับครึ่งตื่นเหมือนที่ผ่านมา

ร่างเล็กสั่นเทาด้วยความกลัวเมื่อร่างใหญ่โตเคลื่อนกายมาครอมร่างตนไว้ หญิงสาวไม่รู้จะทำยังไงจะหนีจากเงื้อมมือของคนเหนือร่างได้ยังไง

‘แม่จ๋า พ่อจ๋าช่วยลูกด้วยค่ะ ฮือๆๆ’

ได้แต่ร้องขอความช่วยเหลือในใจ ทั้งๆ ที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้

“ไม่ต้องกลัวนะคนดีของฉัน ฉันจะถนอมเธอดุจเจ้าหญิงเลย เป็นของฉันนะคนดี” ขุนพลอยากให้สาวน้อยใต้ร่างผ่อนคลายไปกับตัวเอง

“ปิ่นกลัวคุณพลปล่อยปิ่นเถอะนะคะ อึก! ” อยากให้เรื่องในตอนนี้เป็นฝันร้ายเหมือนที่คิดแต่มันไม่ใช่ เธอมีสติเต็มร้อย รับรู้ถึงสัมผัสหวามที่เขามอบให้ในตอนนี้

“ไม่เอาน่า...ฉันชอบนะที่เธอเรียกฉันพี่พล เรียกแบบนี้ทุกครั้งที่เราอยู่ด้วยกันนะ” ขุนพลรู้สึกมีดอกไม้บานในใจก็วันนี้แหละ วันที่สาวน้อยเรียกชื่อเช่นตนอย่างสนิทสนม

บทเพลงรักที่แสนจะนุ่มนวลอ่อนโยนก็เริ่มขึ้น เมื่อสาวน้อยใต้ร่างใหญ่ผ่อนคลายและคล้อยตามไปกับการสัมผัสของเสือร้ายผู้ชำนาญ

“อูว์! ค่อยๆ ไปนะคนดี ครั้งนี้เราจะไปพร้อมกัน” ร่างใหญ่เคลื่อนกายด้วยความเชื่องช้าทั้งที่ในใจนั้นอยากจะกระแทกเข้าหาร่างเล็กใจจะขาด

“อือ! ” ชลินดาครวญครางด้วยความเผลอไผ ปากเล็กตอบรับจูบร้อนเสน่หาของชายหนุ่มด้วยความเคอะเขิน เรียวขาเล็กเปิดทางรับร่างหนาแทรกกลางเข้ามาหาตน เพื่อที่ร่างจะได้แนบชิดกันมากขึ้น

“นั้นแหละสาวน้อยของฉัน แบบนั้นแหละ นี้แค่ภายนอกเท่านั้นเอง อา! อืม! ” เสียงพร่าเอ่ยชมนักเรียนคนเก่งของตน มือใหญ่ลูบไล่ไปทั่วเรือนร่างเล็ก ก่อนจะปลดตะขอเสื้อในตัวจิ๋วออกแล้วโยนทิ้ง

ร่างเล็กสะดุ้งแอกอกเบียดร่างหนาด้วยความตกใจ เมื่อถูกถอดชั้นในตัวสวย และไม่นานก็เป็นกางเกงในตัวจิ๋วที่ปิดบังกุหลาบงามแรกแย้มฉ่ำแฉะของเธอ

“อา! เราจะคุ้นชินมันเองนะปิ่น เป็นของฉันนะ เป็นเมียฉันมันดียังไงเธอจะรู้เอง อูว์! เป็นเมียฉันสบายนะ เธอควรดีใจที่ฉันยกตำแหน่งนี้ให้ อืม! ” เสียงพร่าเอ่ยกระซิบข้างหูของสาวเจ้าพร้อมขบเม้นเบาๆ และผละร่างออกมาปลดเปลืองกางเกงของตัวเองบ้าง และก็ใช้เวลาไม่นานการถอด

ตอนนี้ร่างสองร่างเผชิญหน้ากันด้วยร่างกายที่พระเจ้าสรรค์สร้างให้ ปรุงแต่งสวยงามล่ำค้ากว่าผู้คนทั่วไป โดยเฉพาะร่างกายของขุนพลที่อัดแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อแข็งแรง อกแน่นไปด้วยกล้ามที่ผ่านการออกกำลังกายมาอย่างหนัก ผิวแทนครามแดด สัดส่วนของเขาไม่แพ้ดารานายแบบต่างประเทศเลย