EP:3
1112 Words
ฉันถึงกับช็อกไปเลยค่ะทำไมชีวิตฉันมันถึงได้ซวยซ้ำซวยซ้อนแบบนี้คะอกหักแฟนทิ้งไม่พอตอนนี้ยังต้องมาตกงานเพราะความเมาไม่ได้สติของตัวเองอีกเพราะไอ้เตอร์ไอ้ผู้ชายเฮงซวยคนเดียวเลย
“มึงพูดจริงเหรอเพลง”
ปุยฝ้ายถามเพลงขวัญออกมาอย่างไม่เข้าใจอย่าว่าแต่อีฝ้ายเลยค่ะฉันเองก็ยังงงไม่หายแค่เมาแล้วด่าเพื่อนผัวมันที่เป็นเจ้านายฉันแค่นี้เองถึงกับโดนไล่ออกเลย
“อือ!!”
เพลงขวัญยิ่งตอบย้ำกับปุยฝ้ายที่ถามขึ้นมาอีกตอนนี้ฉันหูอื้อหัวมันมึนไปหมดแล้วค่ะไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิตตอนนี้ดี
“ชะนีเพลงมึงเป็นเมียเจ้าของสนามมึงช่วยมันหน่อยไม่ได้เหรอ”
“ไม่ได้หรอกมึงเพราะคำสั่งที่ไม่ให้น้ำหวานมันเป็นพนักงานเสิร์ฟต่อ...คือกูเอง”
“ห่ะ!! ทำไมอ่ะมันเพื่อนมึงนะเพลง”
“นั่นสิมึง! มึงจะทำกับมันได้ลงคอเหรอ มันแค่เมาแล้วไปชี้หน้าด่าเพื่อนผัวมึงเองนะ”
พอได้ยินเพลงขวัญมันพูดแบบนี้ออกมาฉันถึงกับอึ้งไปเลยค่ะอะตอมกับอีฝ้ายก็เหมือนกันพวกมันพากันต่อว่าเพลงขวัญกันใหญ่
“พวกมึงฟังกูก่อนเห็นกูเป็นคนใจร้ายขนาดนั้นเลยเหรอ”
แล้วเพลงขวัญก็พูดประโยคนี้ออกมาพร้อมกับมองหน้าพวกฉันก่อนที่มันจะยิ้มออกมาเพลงมันกำลังคิดจะทำอะไรกันแน่คะ
“ก็มึงพูดเองอ่ะว่ามึงไม่ให้มันไปทำงานต่อแล้วจะให้พวกกูเข้าใจว่าไง”
เสียงอีฝ้ายตอนนี้คือมันพูดแบบไม่ค่อยพอใจเพลงขวัญมากเลยนะคะ
“ที่กูบอกว่าไม่ให้มันไปเป็นพนักงานเสิร์ฟแล้วก็เพราะกูมีตำแหน่งใหม่ให้มันทำแล้วก็ดีกว่าการเป็นพนักงานเสิร์ฟที่มันทำอยู่ทุกวันนี้ด้วย”
“ตำแหน่งใหม่! มึงจะให้กูไปทำอะไรเพลง”
พอได้ยินเพลงมันพูดแบบนี้ออกมาฉันก็ถามมันกลับทันที งงไปหมดแล้วค่ะตอนนี้อยู่ๆ บอกว่าจะให้งานฉันทำแล้วเป็นตำแหน่งใหม่ที่ดีกว่าตำแหน่งพนักงานเสิร์ฟอย่าบอกนะมันจะให้ฉันรับงานอย่างว่า
“มึงอย่าเพิ่งทำหน้าแบบนี้หวานกำลังคิดอยู่นะสิว่ากูจะให้มึงไปทำอะไรแบบนั่นน่ะคนอย่างกูไม่ขายเพื่อนหรอก ตำแหน่งที่มึงจะได้ไปทำก็คือตำแหน่งเดิมของกู”
“ตำแหน่งเดิมของมึง”
“ใช่...ฝ่ายบัญชีของธุรกิจทั้งหมดของพี่ฟาโรห์”
อีกด้าน
คาสิโน
“อื้อ...เจ็บค่ะ”
“เจ็บเหี้ยไรวะแม่งหลวมขนาดนี้!”
ตอแหลฉิบหายแม่งแทงเข้าไปทีเดียวรู้เลยแม่งผ่านอะไรมาแค่ไหนกะจะครางอัพราคาเสียใจว่ะไม่ได้กินกูหรอก
พั่บ พั่บ พั่บ
“ซี๊ด!!!....อ๊ะๆๆ เจ็บ”
ปล่อยแม่งครางไปครับขั้นตอนการเช็คของผมยังไม่จบถึงจะหลวมไปแต่นาทีนี้ของผมมันเข้าไปแล้วไงแม่งต้องแตกก่อนอย่างเดียวถึงจะชักออกได้
พั่บ พั่บ พั่บ
“อ๊ะ..เบาๆ ค่ะหนูจะไม่ไหว...ซี๊ดดด”
“หุบปาก!! รำคาญ”
พั่บ พั่บ พั่บ
ไอ้เวรพวกนี้แม่งไปเอามาจากไหนวะสวยจริงหุ่นดีจริงแต่แม่งไม่ฟิตเลยว่ะขนาดใส่ถุงยางสองชั้นเอาแม่งยังหลวมของผมก็ไม่ใช่น้อยๆ แทงเข้าไปสบายๆ เลยคิดดู
“อื้อ...เสียวจังเลยค่ะ..คุณพีทขา”
“เสียวก็ครางเฉยๆ อย่ามาเรียกชื่อกู”
ผมแม่งไม่ชอบครับให้ใครมาครางเรียกชื่อผมผู้หญิงที่ผมเอาผมไม่เคยให้ใครเรียกถ้ามีใครเผลอเรียกก็จะโดนผมด่าแบบนี้แหละครับ
พั่บ พั่บ พั่บ
“โอ้ย...จุกค่ะอย่าดันลึก”
“ทน...กูจะแตกแล้ว”
พั่บ พั่บ พั่บ
“อ่าห์!!”
แตกสักทีแม่งรำคาญเสียงฉิบหายผมรีบชักออกก่อนที่จะรูดถุงยางสองชั้นที่ผมใส่ทิ้งพร้อมกับเช็ดทำความสะอาดแล้วก็ดึงกางเกงมาใส่
“ออกไป”
“คะ”
“กูบอกให้ออกไป”
“แล้วหนี้ของพี่ชายหนูล่ะคะ”
หึ!!หลวมขนาดนี้มีตำหนิขนาดนี้คิดว่าผมจะลดดอกให้เท่าไหร่กันที่สำคัญผมว่าอีนังนี้ไม่ได้มาขัดดอกให้พี่หรอกมาขัดดอกให้ผัวที่แม่งติดหนี้ผมอยู่นั่นแหละ
“ถามจริง! ที่มาให้กูเอาเนี่ยมาขัดดอกให้พี่หรือผัว”
“คุณรู้!!”
หน้าถอดสีเลยดิทีนี้พวกมันคิดว่าผมโง่เหรอครับถึงได้ทำแบบนี้แต่แม่งสมน้ำหน้าว่ะนอกจากไม่ลดต้นลดดอกแล้วยังได้แดกเมียมันฟรีอีก
“กูไม่ได้โง่ ใครอยู่ข้างนอกเข้ามาหากูหน่อย!”
ผมพูดแล้วตะโกนเรียกไอ้พวกที่เฝ้าข้างนอกเข้ามา
“ครับเฮีย”
“ผัวอีนี่ติดหนี้กูเท่าไหร่”
“ล้านหนึ่งครับ”
“ล้านหนึ่ง เป็นหนี้กูเป็นล้านแต่แม่งเอาของโคตรมีตำหนิมาขัดดอกกู”
ผมพูดแล้วมองผู้หญิงคนนั้นที่ตอนนี้นั่งหน้าเสียมองหน้าผมอยู่
"กลับไปบอกผัวมึงว่าทั้งต้นทั้งดอกกูให้เวลาสามวันมาใช้กูให้หมดถ้าไม่มากูเอาตายแน่"
"แล้วที่ฉันมาวันนี้ล่ะ หมายความว่ายังไงไหนบอกว่าเอาฉันมาขัดดอกไง"
"โทษกูไม่ได้นะ ไปโทษผัวมึงโน้นเสือกโง่ส่งเมียมาให้กูแดกฟรี พวกมึงจัดการต่อทีกูจะไปที่สนาม"
พูดจบผมก็เดินออกมาทันทีปล่อยให้เมียไอ้ลูกหนี้นั้นแม่งกรี๊ดเป็นบ้าไปครับตอนนี้ผมรีบไปสนามก่อนเฮียแม่งมีเรื่องด่วนจะคุยคงเรื่องที่ให้หาคนมาแทนเพลงขวัญเพราะตอนนี้เพลงท้องเฮียแม่งไม่อยากให้เมียทำงาน เรื่องหาคนมาทำงานแทนผมยกให้ไอ้ลีมันหาครับถึงแม้ว่าตำแหน่งนี้จะได้ติดต่อกับผมบ่อยๆ แต่ผมไม่ซีเรียสครับใครก็ได้ขอแค่ทำงานตามที่พวกผมสั่งได้ก็พอ
แต่พูดถึงสนามวันนี้ขอไปดูอีกสักทีเถอะว่ะว่ายัยเด็กที่ด่าผมวันนั้นเป็นใครไม่ใช่อะไรหรอกครับแม่งนมใหญ่มันสะดุดตาผม
- Writer
