“งั้นฟังเรื่องหมาป่ากับเงาดีไหม”
“เย้! ได้ค่ะพี่ชาย” ภาคิมกระแอมเบาๆ จริงๆ แล้วนรีรัตน์ฟังนิทานมาเยอะมากเพราะมารดาชอบเล่าให้ฟัง แต่เขาชอบเรื่องนี้เป็นพิเศษเพราะตอนเด็กๆ คุณยายมักเล่าให้ฟัง ถือว่าเป็นเรื่องฮิตของตัวเองพอๆ กับเรื่องเด็กเลี้ยงแกะเลยทีเดียวเชียว
เสียงของพี่ชายที่แปรเปลี่ยนไปตามสถานการณ์ทำให้คนฟังลุ้นตามไปด้วย ถึงแม้จะฟังมาแล้วหลายรอบ คนที่ตื่นเต้นกับการฟังนิทานค่อยๆ ปรือตาหลับลงก่อนจะซบลงที่อกแสนอบอุ่นที่เธออยากแนบชิดไปตลอด ตามความรู้สึกประสาเด็ก
“ฝันดีนะครับน้องน้อยของพี่” ภาคิมกระซิบที่ริมหูคนตัวเล็กเบาๆ กอดรัดร่างเล็กโยกไปมาอย่างแสนรักและหวงแหนสุดหัวใจ
นอกจากว่ายน้ำแล้ว นรีรัตน์ยังหัดปั่นจักรยานครั้งแรกกับภาคิม อาจเป็นเพราะนนท์เกรงลูกสาวจะหกล้ม เขาจึงยังไม่กล้าให้ลูกหัดปั่นจักยาน แต่เมื่อเห็นคนเป็นลูกรบเร้าและคนที่ตั้งใจจะสอนให้เต็มอกเต็มใจ ดังนั้นการหัดปั่นจักรยานครั้ง
