“เมื่อก่อนพี่หมอใจดี ทำไมตอนนี้ใจร้ายจัง” คนว่าเสียงสะอื้นน้อยๆ แต่ติดไปทางเสียงกระเส่า ซึ่งคนที่ชั่วโมงบินมากกว่าดูก็รู้ว่าแกล้งทำเสียง
“แล้วทีเมื่อก่อนไม่เห็นดื้อแบบนี้ ทำไมตอนนี้ดื้อจัง” ตอนเด็กน้องก็ดื้อ เขารู้ แต่สถานการณ์ตอนนี้ไม่ควรพูดให้เข้าทางฝ่ายตรงข้าม ยายตัวแสบเตรียมขี่คอเขาเต็มที่ถ้าพลาดพลั้งขึ้นมา
“ก็เมื่อก่อนพี่หมอตามใจหนูนานี่นา ทีตอนนี้ทำไมไม่ตามใจล่ะ” เถียงแล้วทำปากยื่นเมื่อเห็นพี่ชายไม่ยอมใจอ่อนเหมือนที่แล้วมา
“ก็เรื่องที่เราทำมันตามใจไม่ได้ไง ทีหลังอย่าไปเป็นพวกถ้ำมองแอบดูใครอีกเข้าใจไหม ไม่กลัวเป็นตากุ้งยิงหรือยังไงกัน”
“เข้าใจก็ได้ ชิๆ” ทำปากยื่นสะบัดหน้าพรืด หยุดร้องไห้สะอื้นทันควันเหมือนสั่งได้ จนภาคิมต้องขมวดคิ้ว รู้ว่าน้องไม่เข้าใจและต่อต้านด้วย ให้ตายเถอะ!!! เขาจึงยื่นคำขาดที่ทำให้เธอตาโตเท่าไข่ห่าน
“ถ้าดื้อไม่เชื่อฟังพี่อีก พี่จะส่งยายน้องกลับบ้าน”
“ไม่ได้
