“หนูนาไม่แต่งหรอกค่ะ พี่หมอก็ยังไม่แต่งนี่คะ” เธอพูดยิ้มๆ มองสบตาเขาอย่างค้นคว้า เป็นภาคิมเองที่หลบสายตาเสมองไปทางอื่นเพราะสู้แรงตาออดอ้อนอ่อนหวานของเธอไม่ไหว
แต่ทำไมนะ? หัวใจคนหนุ่มอย่างเขาถึงได้เต้นแรง เมื่อได้ยินน้องบอกว่าไม่อยากแต่งงาน อย่างน้อยก็ไม่แต่งกับใครที่ไหน ให้เขาต้องระคายหัวใจ
“พี่ยังไม่เจอผู้หญิงที่ชอบเลย” เขาพูดเป็นงานเป็นการ ใช่... เขายังไม่เจอผู้หญิงที่ชอบ แต่กลับเจอผู้หญิงที่รัก รักจนหมดใจแล้วในตอนนี้
“ไม่ชอบเลยเหรอคะ น่าแปลก” เธอทำท่าคิด หน้าตาไม่น่าไว้วางใจ ทำให้คนฟังถึงกับขมวดคิ้ว หน้าตาท่าทางแบบนี้ ทำให้เขาสะอึกมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน
“แปลกยังไง” ถามเสียงขรึมๆ มองคนตรงหน้าไม่วางตา
“ก็อายุปาเข้าไปสามสิบห้าแล้วนะคะ แก่แล้วน่ะสิ ไม่ชอบผู้หญิงเลยเหรอ มันทะแม่งๆ ยังไงไม่รู้ค่ะ” ประโยคนี้เหมือนแกล้ง แต่ใจจริงก็กลัวพี่ชายเบี่ยงเบนทางเพศอยู่เหมือนกัน
“แค่กๆๆ” ภาคิมสำลักอ
