When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
CHAPTER 8 Ngunit naiyak ako. Nasaktan. Nandito naman ako. Kaya ko naman sigurong tulungan siya pero bakit niya ito nagawa? Bakit ito ang pinasok niya? Masakit man sa loob ngunit pinilit ko pa ring kumilos na parang normal lang. Ang hirap magpanggap ng walang alam lalo na yung kunwaring hindi nasasaktan. Nakapagluto na ako ng panggabihan namin ngunit tulog pa rin siya. Alam kong hindi siya pumasok sa klase niya. Gusto ko man siyang gisingin para kumain ay hindi ko na lang muna ginawa. Kumain na lamang akong mag-isa. Sandaling nag-review kahit ang hirap pumasok sa isip ko ang binabasa ko. Dahil sayang lang ang oras sa pagbabasa kaya ako nagdesisyon na mahiga na lang. Pinatay ko ang ilaw para matulog na lang nang tumunog ang cellphone niya. Nagising siya. Nakiramdam ako. Sinagot niya iy