CHAPTER 8
Ngunit naiyak ako. Nasaktan. Nandito naman ako. Kaya ko naman sigurong tulungan siya pero bakit niya ito nagawa? Bakit ito ang pinasok niya?
Masakit man sa loob ngunit pinilit ko pa ring kumilos na parang normal lang. Ang hirap magpanggap ng walang alam lalo na yung kunwaring hindi nasasaktan.
Nakapagluto na ako ng panggabihan namin ngunit tulog pa rin siya. Alam kong hindi siya pumasok sa klase niya. Gusto ko man siyang gisingin para kumain ay hindi ko na lang muna ginawa. Kumain na lamang akong mag-isa. Sandaling nag-review kahit ang hirap pumasok sa isip ko ang binabasa ko. Dahil sayang lang ang oras sa pagbabasa kaya ako nagdesisyon na mahiga na lang. Pinatay ko ang ilaw para matulog na lang nang tumunog ang cellphone niya.
Nagising siya. Nakiramdam ako. Sinagot niya iy
