CHAPTER 7
“Wala nga ‘yun ano ka ba.” Tinapik ko ang balikat niya. Sasabog na ako kung hindi pa siya bibitaw sa pagkakayakap niya sa akin.
Lumuwang ang pagkakayakap niya sa akin ngunit hindi pa rin niya ako binibitwan. Magkaharap lang kami. Tumingin siya sa akin. Nakita kong natuyo na ang kaniyang mga luha. Hindi ko matagalan ang pakikipagtitigan sa kanya. Natatalo ako. Nahihiya.
“Salamat at pinatatag mo ang loob ko. Litung-lito na ako kanina.”
“Anong silbing nandito ako bilang kasangga mo kung di kita susuportahan tol.”
Bumuntong-hininga siya. “ Napakarami ko ng utang na loob sa iyo. Di na kita mababayaran.”
“Wala yun, ikaw naman, huwag mo na ngang isipin iyon.” Tinignan ko ang mga bote ng beer. “Ubos na ba iniinom mo! Sabayan sana kita e!”
“Meron pa sa ref. Kukuha ba ako?”
“Sige,
