บทที่ 11 อ้อน

1203 Words

วันเดินทาง ร่างบางในชุดเดรสสีหวานกับเสื้อโค้ตพอดีตัววันนี้เธอรู้สึกตื่นเต้นเป็นพิเศษเพราะจะได้กลับบ้านเกิดเป็นครั้งแรกในรอบ1ปีที่ได้มาอยู่ที่นี่ แถมยังได้กลับไปเจอหน้าพ่อกับแม่ที่เฝ้าคิดถึงและเป็นห่วงมาตลอด " ซินดีใจที่สุดเลยรู้มั้ย" เธอเอนหัวซบไหล่คนตัวโตที่กำลังก้มหน้าก้มตาอยู่กับเอกสารกองโตบนเครื่องบินส่วนตัวที่มีเพียงเขาและเธอกับลูกน้องอีกไม่กี่คนถูกบินขึ้นจากสนามบินส่วนตัวอีกเช่นกัน ครั้งนี้เขาตั้งใจทำเพื่อเธอโดยเฉพาะ ความสุขของเธอก็คือความสุขของตัวเขา "รู้สิ เห็นเตรียมตัวตั้งแต่วันที่บอก นี่ไปไม่กี่วันกระเป๋าเกือบสิบใบจะได้ ทำไมเด็กคนนี้เยอะจังเลย" "เว่อเกินค่ะ ซินตื่นเต้นนี่นา นานมากแล้วที่ซินไม่ได้เจอพ่อกับแม่" "เดี๋ยวก็จะได้เจอแล้ว รู้นะว่าต้องทำยังไง" เธอพอจะรู้ เพราะหลายอาทิตย์ที่ผ่านมา เธอโดนเล่นงานจนไม่ได้หลับได้นอน ตื่นมาทีไรจะต้องควานหาร่างเธอมาซุกไซร้และตักตวงความสุขท

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD