"ป๋าจะพาซินไปไหนคะ"
"เดี๋ยวก็รู้" มาร์คยกยิ้มให้กับความน่าเอ็นดูของเด็กน้อยในอ้อมกอด สีหน้าของเธอดูตื่นเต้นสภาพแวดล้อมรอบๆเป็นอย่างมาก เขาพาเธอเดินออกจากบ้านพักลัดเลาะมาตามลำธารโดยที่ยังอุ้มเธอไว้ตลอด ที่นี่เงียบสงบและร่มรื่นมาก เพราะเป็นพื้นที่ส่วนตัวห้ามบุคคลภายนอกรุกล้ำเข้ามาเป็นอันขาด ใช้เวลาไม่นานเรือนไม้หลังเล็กยกพื้นสูงที่ตั้งอยู่ริมลำธารก็ปรากฏต่อสายตาของทั้งคู่
"สวยจังเลยค่ะ ไม่อยากเชื่อเลยว่ายังมีบ้านอยู่ที่นี่อีกหลัง"
"ชอบไหม"
"ค่ะ "
"เข้าไปข้างในกัน" เขาวางเธอลงให้เป็นอิสระแล้วพาเดินเข้าไปชมด้านในตัวบ้าน ที่นี่สร้างขึ้นเพราะความชอบส่วนตัว ที่จริงเขาเป็นคนรักสงบไม่ชอบความวุ่นวายผิดกับงานที่ทำอย่างสิ้นเชิง งานเหล่านั้นต้องพบปะผู้คนมากมาย เป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้ เขาสร้างเรือนหลังนี้ไว้ตามแบบฉบับของตัว เรือนไม้ยกพื้นสูงตกแต่งด้วยต้นไม้น้อยใหญ่รอบๆ ระเบียงไม้ถูกสร้างยื่นออกจากต
