ปะทะกัน/บอสคนใหม่

1047 Words

วันนี้จูนได้เวลาพักผ่อนเธอจึงเลือกที่จะมาช็อปปิ้งเพื่อซื้อเสื้อผ้าและรองเท้าใหม่ แต่ไม่รู้ว่าเวรกรรมอะไรทำให้เธอต้องมาเจอกับคุณออยที่มาซื้อรองเท้าร้านเดียวกันพอดี ออย: ไม่คิดว่าจะได้มาเจอกันนะคะคุณเลขา จูน: บังเอิญจังเลยนะคะ นอกจากมีสามีคนเดียวกันแล้วเรายังมาซื้อรองเท้าร้านเดียวกันอีก ออย: แก! จูน: ทำไมคะ! คุณออยพยายามระงับสติอารมณ์ก่อนจะวางรองเท้าราคาแพงที่เพิ่งลองใส่ไปหามาดๆ ออย: คู่นี้ฉันลองแล้วถ้าเธออยากลองต่อจากฉันก็เชิญ! จูน: ขอโทษด้วยนะคะ คู่นี้ฉันมีแล้วหึ! จูนตัดสินใจเดินออกมาจากร้านแล้วตรงมายังร้านกาแฟ ไม่นานชายหนุ่มก็รีบมาหาก่อนจะรับฟังเรื่องราวที่จูนไปเจอมา เจษ: ผมเข้าใจคุณทุกอย่างนะจูน ผมจะรีบจัดการเรื่องหย่าให้เร็วที่สุด จูน: จูนมองไม่เห็นทางออกเลยค่ะเจษ หรือเราควรจะเลิกกันคะ เจษ: ไม่นะจูนผมไม่เลิก ห้ามพูดคำว่าเลิกกันเด็ดขาด! จูน: เจษจูนไม่อยากอยู่ในสถานะนี้แล้ว.. ชายหนุ่มได้แต่ถอนหายใจก่อนจะพาจูนเดินทางกลับมายังคอนโด วันต่อมา... หลังจากที่ทั้งสองออกจากห้องประชุมชายหนุ่มก็รีบพาจูนกลับมาที่ห้องทำงานก่อนจะสวมกอดให้กำลังใจแต่จู่ๆประตูก็ถูกเปิดออกจนทั้งสองรีบผละออกจากกัน ออย: นี่มันในเวลางานนะคะเจษ! เจษ: คุณมาทำไมออย ออย: ออยจะมาหาสามีไม่ได้เลยเหรอคะ ยังไงเราก็แต่งงานจดทะเบียนสมรสกันแล้ว เจษ: แต่เราไม่ได้รักกันที่ผมยอมแต่งงานกับคุณก็เพื่อธุรกิจคุณเองก็รู้ดี ออย: หึ! ที่ฉันมาเนี่ยก็เพราะฉันจะมาบอกคุณกับเลขาของคุณว่าตอนนี้คุณเธียร์กำลังจะมาร่วมบริหารกับเรา และคนที่คุณเธียร์ต้องการให้ไปเป็นผู้ช่วยก็คือเลขาของคุณ ฉันไปล่ะ....ขอให้สนุกนะคุณจูน! ชายหนุ่มยืนหน้าถอดสีก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาบุคคลที่สาม จากนั้นจูนก็ได้แต่นิ่งเงียบเพื่อรอคำอธิบายจากชายหนุ่ม เจษ: ไอ้เธียร์มันยอมมาดูเรื่องการตลาดแล้วมันขอให้คนที่ผมไว้ใจไปช่วย ออยเลยเสนอจูนไป จูน: ไม่เป็นไรค่ะ เรื่องงานจูนไม่ถือสาหรอก เจษ: คุณแน่ใจนะจูน ไอ้นี่มันเสือผู้หญิงถ้าคุณรู้สึกไม่โอเคก็บอกผมได้เลยนะ ผมจะให้คนอื่นไปทำแทน จูน: ค่ะ หลังจากวันนั้นจูนก็ต้องเตรียมงานและเอกสารต่างๆเพื่อคุณเธียร์คนที่เธอไม่เคยรู้จัก เธอรู้เพียงแต่ว่าคุณเธียร์คือผู้บริหารระดับสูงของบริษัททัวร์และเก่งเรื่องการตลาด ทางคุณพ่อของเจษเป็นคนไปดึงตัวมาเพื่อช่วยทำการตลาดให้กับบริษัทของเจษ เมื่อถึงวันที่คุณเธียร์เดินทางมาถึงจูนก็ต้องรีบลงมาต้องรับพร้อมกับแนะนำตัวแต่เมื่อมาถึงจูนก็ต้องตกใจเพราะคุณเธียร์ดูสุขุมแถมยังนิ่งจนพนักงานเริ่มเกร็ง นอกจากหน้าตาดีเขายังดูจริงจังกับงานมากเขามองพนักงานทุกครตั้งแต่หัวจรดเท้า จูน: สวัสดีค่ะดิฉันชื่อจันจิรา เรียกจูนก็ได้ค่ะ เธียร์: คุณที่จะมาเป็นผู้ช่วยผมใช่ไหม จูน: ใช่ค่ะ เธียร์: งั้นช่วยพาผมไปห้องทำงานหน่อยครับคุณจูน จูน: ได้ค่ะ ระหว่างทางจูนก็จะแนะนำในส่วนการทำงานของแต่ละแผนกให้คุณเธียร์ฟัง จนกระทั่งมาถึงชั้นของผู้บริหาร จูน: ห้องริมสุดจะเป็นห้องของคุณเจษค่ะ ส่งฝั่งนี้จะเป็นห้องของคุณเธียร์ เธียร์: เรียกผมบอส ผมเป็นเจ้านายของคุณ จูน: ค่ะบอส สาวน้อยส่งยิ้มไปให้เจ้านายคนใหม่จากนั้นเธอก็เดินนำมาที่ห้องก่อนจะช่วยจัดเอกสารที่จำเป็นให้ชายหนุ่ม เธียร์: คุณทำงานที่นี่มากี่ปีแล้วจูน จูน: ตั้งแต่คุณเจษเข้ามาบริหารค่ะ 4ปีได้แล้วค่ะ เธียร์: เจษมีลูกหรือยัง จูน: ยังค่ะ.... เธียร์: เรื่องส่วนตัวของพวกคุณผมไม่ยุ่งหรอก แต่อย่ามาทำให้งานผมเสียก็พอ จูน: ค่ะ... เธียร์: ผมไปอยู่ต่างประเทศนานไม่รู้ว่าที่นี่เป็นยังไงบ้าง เลิกงานไปนั่งดื่มเป็นเพื่อนผมได้ไหม จูน: คือ...เอ่อ....ได้ค่ะ! เธียร์: งั้นคุณไปทำงานของคุณเถอะ เลิกงานก็มาหาผมที่ห้องแล้วกัน จูน: ค่ะบอส.. ร้านเหล้า ชายหนุ่มมองไปรอบๆร้านก่อนจะเปิดประตูลงมาพร้อมกับจูน เมื่อเข้ามาจูนก็พามานั่งโต๊ะด้านในที่ไม่ค่อยมีใครมาวุ่นวาย เธียร์: ดนตรีเพราะดีนะ จูน: อาหารก็อร่อยค่ะ เธียร์: งั้นคุณสั่งเลยเต็มที่ผมจ่ายเอง จูน: ขอบคุณนะคะบอส หลังจากที่อาหารจำนวนมากถูกนำมาเสิร์ฟทั้งสองคนก็ตั้งหน้าตั้งตาทานกันอย่างเอร็ดอร่อย แต่จู่ๆเจษก็เดินเข้ามาพร้อมกับถือวิสาสะลากเก้าอี้มานั่งข้างๆจูน เธียร์: กูว่าแล้วมึงต้องตามมา เจษ: พาพนักงานของกูมาทำไม! เธียร์: นี่มันไม่ใช่เวลางานนะ ทำไมมึงหวงเหรอ สองหนุ่มจ้องมองหน้ากันจนจูนต้องรีบห้ามปรามก่อนจะเปลี่ยนเรื่องคุยสัพเพเหระไปเรื่อย เธียร์: แล้วเมื่อไหร่มึงจะมีลูกวะไอ้เจษ กูรอรับขวัญหลานมา5ปีแล้วนะ เจษ: มึงก็มีก่อนสิ กูจะได้มีบ้าง เธียร์: งั้นมึงก็เตรียมตัวได้เลย เธียร์ยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มก่อนจะกระตุกยิ้มแล้วมองไปทางจูน ทำให้เจษเริ่มไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้เพราะถ้าเกิดเธียร์ไม่ยอมเข้ามาช่วยทางบอร์ดบริหารคงไม่ยอมแน่ๆ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more