รวมเรื่องแซ่บ SS1

?คุณหมอเข็มใหญ่ 2 : เปิดนมให้หมอดู (1)

2.1



หลังจากวันที่โซดาไปดูหนังกับคุณหมอทิมวันนั้น ก็ผ่านมาเกือบหนึ่งสัปดาห์แล้วที่เธอไม่ได้เห็นหน้าเขาอีกเลย

“คุณหมอหายไปไหนกันนะ...” โซดาพูดสิ่งที่คิดออกมาอย่างไม่รู้ตัว ทำให้ต้นอ้อเพื่อนสนิทของเธอเอ่ยแซวทันที

“แหม...แค่ไปดูหนังกับคุณหมอครั้งเดียว แกก็เพ้อถึงขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย”

“พะ เพ้ออะไรของแก ฉันเปล่าสักหน่อย” เธอตอบกลับไปเสียงตะกุกตะกัก ทำให้ต้นอ้อหลุดขำออกมาอย่างห้ามไม่อยู่

“ฮ่าๆๆๆ ไม่เพ้อเลยจ้า...ฉันเห็นแกมัวแต่นั่งเหม่อ ยอมรับมาดีๆ เถอะยัยโซว่าแกชอบคุณหมอเขาน่ะ” ต้นอ้อยิ้มเจ้าเล่ห์ พลางใช้นิ้วชี้จิ้มไปที่อกอึ๋มในชุดนักศึกษาของเพื่อนตัวแสบทีหนึ่ง

“อะไรของแก คนที่ฉันชอบคือพี่กั้งย่ะ คุณหมอฉันก็แค่เต๊าะเล่นๆ ไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย” โซดาเลิ่กลั่กตอบกลับไป อันที่จริงเธอก็ยังไม่มั่นใจเหมือนกันว่าตัวเองชอบหมอทิมหรือเปล่า เพราะว่าที่ผ่านมาเธอก็เห็นเขาเป็นคุณหมอใจดีคนหนึ่งเท่านั้น

“อ๋อหรออออ...เต๊าะเล่นๆ แต่เห็นแกส่องเฟสคุณหมอไม่หยุดเลยนะ”

“ก็ฉัน...ฉันรู้สึกเหมือนตาจะกระตุกอีก เลยว่าจะไปหาคุณหมอที่คลินิก แต่เมื่อวานไปหาแล้วไม่เจอ ก็เลยหาช่องทางติดต่อก็แค่นั้นแหละ” เธอหาข้ออ้างสารพัดตอบกลับไป ทำให้ต้นอ้อขำหนักกว่าเดิมเพราะเพื่อนรักยังคงปากแข็งไม่เลิก

“อะๆ ฉันไม่จี้ถามแกแล้วก็ได้ เดี๋ยวอีกหน่อยพี่แม็กกับพี่ไมค์ก็จะมารับแล้ว”

“ชิ คนมีคู่หมั้นมารับมาส่งนี่มันดีจริงจริ๊งงง” โซดาเบะปากนิดๆ เอ่ยแซวต้นอ้อที่เพิ่งหมั้นกับแฟนทั้งสองคนของหล่อนไปเมื่อไม่นานมานี้

“แกก็รีบมีสิยะ จะมัวลีลาอยู่ทำไม พี่กั้งไม่ถูกใจหรือว่าแกเปลี่ยนใจไปชอบคุณหมอซะแล้ว”

“ยัง...ยังไม่เลิกแซวอีก”

เธอหันไปจิกตาใส่เพื่อนตัวแสบทีหนึ่ง ต้นอ้อจึงทำทีเป็นยกมือยอมแพ้ แต่ก็ไม่วายยิ้มกรุ้มกริ่มล้อเธอทางสายตาอยู่ดี

เวลาผ่านไปไม่นาน แฟนทั้งสองของต้นอ้อก็มารับที่มหาวิทยาลัย ส่วนโซดาก็ขับรถมินิคูเปอร์ของตัวเองกลับไปที่คอนโด โดยไม่ลืมชะลอรถตอนที่ผ่านคลินิกของหมอทิม เผื่อว่าจะบังเอิญได้เจอกับเขา

“แกเป็นอะไรน่ะยัยโซ พี่กั้งคือคนที่แกชอบนะ” โซดาพยายามสลัดภาพใบหน้าหล่อเหลาของหมอทิมออกไปจากความคิด

ไม่รู้ทำไม ตั้งแต่ที่เธอไปดูหนังกับเขาครั้งนั้น แล้วได้กอด ได้รับความอบอุ่นจากเขา ก็ทำให้เธอโหยหาสัมผัสจากเขามากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งๆ ที่เธอกับพี่กั้งทั้งกอดทั้งจูบ แถมยังมีอะไรกันนับครั้งไม่ถ้วน แต่ก็ไม่รู้สึกดีเท่าตอนที่ได้กอดแขนแล้วซบอกอุ่นๆ ของหมอทิมเลย...

พอมาถึงคอนโด เธอก็เข้าห้องไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนอนสายเดี่ยวสีดำ แล้วขึ้นมานอนเล่นไอแพดอยู่บนเตียงนุ่มสีเทาหม่นอย่างเบื่อหน่าย

แค่กๆๆ แค่กๆๆ

“โอยย เป็นอะไรอีกล่ะเนี่ยฉัน” มือบางยกขึ้นมาปิดปากตอนที่ไอ ก่อนจะลุกขึ้นไปล้างมือ ล้างหน้าอีกรอบ

“คงไม่ได้เป็นไข้หรอกนะ...คนยิ่งขี้เกียจไปซื้อยาอยู่ด้วย” โซดาบ่นกับตัวเองหน้ากระจก ก่อนที่จะนึกถึงใบหน้าเปื้อนยิ้มของหมอทิมขึ้นมา

“เฮ้อออ คิดถึงคุณหมอจัง...” สุดท้ายเธอก็ปฏิเสธตัวเองไม่ได้ว่าคิดถึงเขาจะแย่

มือเรียวยกขึ้นมาทาบลงบนหน้าผากของตัวเอง พบว่ามันอุ่นๆ เล็กน้อย ถ้าไม่รีบกินข้าวกินยา คืนนี้คงไม่พ้นไข้แตกแน่นอน

เอ่อ...เธอคิดว่างั้นนะ...

“ไปหาคุณหมอดีกว่า...เผื่อได้ยาดีๆ มากิน” พูดเองเออเองเสร็จ ร่างอวบอิ่มของโซดาก็รีบเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วไปคลินิกของหมอทิมทันที

20 : 24 น.

“อ้าว...ปิดซะละ” โซดายืนกอดอกอยู่หน้าคลินิกอย่างเซ็งๆ เธออุตส่าห์รีบลงมาจากคอนโด แต่ลืมไปว่าคลินิกที่นี่ปิดตอนสองทุ่ม

“เฮ้อออ...เซ็งชะมัดเลย” ใบหน้าสวยเฉี่ยวของโซดาหงอลงอย่างเห็นได้ชัด เธอพ่นลมหายใจออกมาอย่างเสียดาย

วันนี้ก็คงไม่ได้เจอหมอทิมอีกสินะ...

“หนูดา”

“!!” โซดาเบิกตากว้างอย่างนึกไม่ถึง ไม่รู้ว่าเธอคิดถึงคุณหมอจนหลอนหรืออะไรถึงได้ยินเสียงเขา

แต่เธอว่าเธอไม่ได้บ้านะ เธอได้ยินเสียงเขาจริงๆ และคนเดียวที่เรียกชื่อเธอว่าหนูดาก็มีแค่คุณหมอคนเดียวด้วย

“คะ คุณหมอ?” เธอหันหลังกลับไปก่อนจะฉีกยิ้มออกมาอย่างดีใจเมื่อเห็นว่าเป็นคุณหมอจริงๆ

“มายืนทำอะไรตรงนี้เนี่ย ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า”