บทที่ 16
สวยมักนกตลกมักได้
“....”
“ฮี่ๆๆ”
จางเฉิงอี้ใบหน้านิ่งไร้อารมณ์ ขณะที่มีหญิงสาวหน้าตาจรดงดงามนั่งซ้อนอยู่ด้านหน้า นางมีใบหน้ายิ้มแย้มอย่างอารมณ์ดี ด้วยเหตุผลที่ว่าเจ้าตัวนั่งในรถม้าแล้วอึดอัด หากไม่เห็นหน้าสามีแล้วใจจะขาด นางว่าเป็นอาการอย่างหนึ่งของคู่ใหม่ปลามัน ที่สำคัญพวกทหารของเขาทั้งหลายต่างพากันเชื่อ หลงในหน้าตาออดอ้อนแสนใสซื่อของนาง จนสุดท้ายนำนางขึ้นมานั่งม้าตัวเดียวกันกับเขาจนได้!
“นั่งนิ่งๆ มิเช่นนั้นข้าจะโยนเจ้าทิ้งข้างทางเสีย”
“ข้าจะนั่งนิ่งๆ เจ้าค่ะ”
ถึงนางจะบอกเช่นนั้นแต่กลับเบียดตัวเข้าหาอกแกร่งอย่างถือวิสาสะ ทำเอาคนที่บอกให้อยู่ห่างๆ ในตอนแรกเริ่มกระสับกระส่าย เนื้อตัวนุ่มนิ่มที่เบียดเสียดอยู่พาให้นึกถึงค่ำคืนแรกในเรือนหอ เขาเคี่ยวกรำนางจนเกือบรุ่งเช้า ก่อนที่เขาจะลุกออกจากห้องมาทันทีเพื่อลงไปจัดเตรียมความพร้อมของเหล่าทหารจากสำนักใต้เขา ยามเห็นหน้าเศร้าหมองขอ
