บทที่ 12
งานอภิเษกสุดวุ่นวาย
พิธีอภิเษกถูกจัดขึ้นในวันรุ่งขึ้น เสียงดังโครมครามตั้งแต่เช้ามืด ร่างบางที่นอนสลบอยู่ถูกลากไปแต่งตัวเตรียมเข้าพิธี ใบหน้าโฉมสะคราญถูกตกแต่งตกแต่งประทินโฉมงดงามสะกดทุกคู่สายตา หัวเล็กโงนเงนไม่ได้สติขณะที่ยังลับตาพริ้มเนื่องจากยังไม่สร่างเมาดี ทั้งยังรู้สึกเจ็บจี๊ดๆตรงระหว่างน่องขาทุกครั้งที่เดินแล้วเบียดเสียดกัน
ร่างกายของนางถูกจับขยับย้ายมาไปโดยนางกำนัลและมีเสี่ยวตั๋นคอยดูแลความเรียบร้อยอย่างขยันขันแข็งอยู่ข้างๆ ได้ยินเสียงแว่วมากมายมาจากไกลๆ แต่นางจับใจความไม่ได้เลยแม้แต่น้อย
“เร่งมือหน่อย ท่านประมุขรออยู่บนหลังม้าแล้ว”
“พวกเจ้ามาช่วยพยุงองค์หญิงขึ้นเกี้ยวที!”
“ส่งนางมาให้ข้า คราวหลังเจ้าอย่าปล่อยปละละเลยนางอีกเป็นอันขาด เหล้าสุราหมักจงนำให้อยู่ห่างมือนาง”
นั่นเสียงท่านพี่นี่.. อะไรกันนั่นสุราหมักของข้าท่านจะพรากมันไปไม่ได้นะเจ้าคะ คิ้วเรียวขมวดมุนยกแข
