รักพี่เสียดายน้อง
696 Words
ตอนที่ 7
“เชิญข้างในเลยค่ะ พอดีว่ายัยมุกลูกสาวคนเล็กกำลังทำกับข้าวไว้รอคุณภัทรอยู่พอดีเลย เดี๋ยวรอสักครู่นะคะ”
“ไม่เป็นไรครับ คุณแม่ผมไม่รีบอะไร” ภูริภัทรรีบบอกคุณนายทองสุขอย่างเป็นกันเอง ก่อนจะเหลือบไปเห็นรูปถ่ายของใครบางคนที่แปะเอาไว้ภายในห้องรับแขก
“นี่เป็นรูปสามีดิฉันเองล่ะค่ะ พอดีเค้าเสียไปตั้งแต่ยัยมินอยู่มอปลายแล้ว”
“ท่านรับราชการเหรอครับ”
“ค่ะ พอดีสามีดิฉันรับราชการทหาร” ภูริภัทรมองไปอ่านชื่อ พันโท..จรัล โชคภักดี
มุกระวี หญิงสาวใบหน้าสวยหวาน ดวงตากลมโต คิ้วเรียวสวย จมูกเชิดขึ้นเล็กน้อย ภูริภัทรมองดูเธอด้วยความถูกชะตาอย่างบอกไม่ถูก เรียวปากอวบอิ่มสีสด ผิวขาวเนียนนุ่มอมชมพู ผมยาวสลวยไปทั่วแผ่นหลัง รูปร่างอวบอิ่มเกินวัยไม่แพ้พี่สาวของเธอเลย เป็นที่ปรารถนาของบุรุษเพศที่ได้พบเห็น จนภูริภัทรแทบจะเปลี่ยนใจขอแต่งงานกับเธอแทน หลังจากคุณนายทองสุขแนะนำให้มุกระวีน้องสาวของมินตรารู้จักกับภูริภัทรในฐานะว่าที่พี่เขย
“สวัสดีค่ะคุณภูริภัทร” เด็กสาวเอ่ยเสียงหวานก่อนจะยกมือไหว้อย่างนอบน้อม
“เรียกว่า..พี่ภัทรจะดีกว่านะครับ” ภูริภัทรส่งยิ้มหวานให้ก่อนจะรีบบอกเด็กสาว
“อืม..หนูเรียกว่าพี่ภัทร..น่ะดีแล้ว อีกหน่อยพี่ภัทรเค้าก็จะเป็นพี่เขยหนูรู้หรือยัง” คุณนายทองสุขรีบบอกมุกระวีบุตรสาว มุกระวีพยักหน้ารับ
มุกระวีนั้นเป็นลูกแท้ ๆ ของคุณนายทองสุขกับคุณจรัล โชคภักดี สามีของคุณนายทองสุขเป็นผู้ดีเก่าและเป็นข้าราชการระดับสูง เลยพลอยให้เธอได้ตำแหน่งเป็นคุณนายไปด้วย ส่วนมินตราเธอเป็นลูกติดสามีอีกที ตอนนั้นมินตราตามคุณจรัลมาอยู่ที่บ้านนี้ตั้งแต่สี่ขวบ หลังจากนั้นคุณนายทองสุกก็ตั้งท้องกับคุณจรัลและคลอดมุกระวีออกมา
“คุณแม่ครับ คือว่าวันนี้ศุกร์หน้านี้ทางบริษัทของผมจะพาพนักงานไปสัมมนา ผมต้องรบกวนขออนุญาตคุณแม่ให้มินตราไปค้างที่ต่างจังหวัดสักสองสามวันนะครับ”
“อุ๊ย!...ไม่เป็นไรหรอกค้า ไปเป็นเดือนก็ยังได้” คุณนายทองสุขรีบบอกด้วยความเต็มใจทันที
“ขอบคุณครับ”
หลังจากที่ภูริภัทรทานมื้อค่ำกลับไปแล้ว มินตราก็ขอคุยกับคุณทองสุข มารดาของเธออย่างจริงจัง เรื่องเงินที่เธอเห็นเมื่อตอนเย็น ถึงแม้เธอจะคืนให้ภูริภัทรไปแล้ว แต่เธอก็ยังเห็นเขาถือเข้ามาให้มารดาของเธออยู่ดี
“แม่คะ! ทำไมแม่จะต้องไปยืมเงินคุณภัทรเค้าเพิ่มอีกละคะ”
“เงินนั่นฉันจะเอามาลงทุน”
“แม่จะเอามาลงทุนทำอะไรเหรอคะ ”
“ฉันก็จะเอามาทำข้าวแกงขายเหมือนเดิมนั่นแหละ พอมีเงินก็ค่อยทยอยคืนคุณภัทรเค้า”
“แม่!..ขายข้าวแกงเดี๋ยวก็เจ๊งอีกหรอก แม่ไม่เข็ดหรือไง”
“ไม่หรอก ปิดเทอมนี้ฉันจะให้ยัยมุกมันช่วย”
“แม่!!!..แต่ปิดเทอมนี้..มุกมันจะต้องอ่านหนังเพื่อเตรียมสอบเข้ามหาลัย”
“อ่านหนังสือ อ่านตอนไหนก็ได้ ก่อนนอนก็ยังได้เลย แกอย่ามาพูดมากอีกเดือนหน้านี้ก็จะถึงเวลาแต่งงานของแกแล้ว แกรีบไปเตรียมตัวเถอะ จะตัดชุดเจ้าสาว ถ่ายพรีเวดดิ้งอะไรก็รีบทำมันให้พร้อม คอยดูเถอะถ้าแกไม่ยอมตกลงปลงใจกับคุณภัทรเค้าเสียที ฉันจะยุให้ยัยมุกจีบเค้า”
“แม่!!.. แต่น้องยังเด็กอยู่นะคะ”
“หึ!..สมัยฉันอายุเท่าพวกแก...ฉันน่ะก็ฟาดผัวมาตั้งสองสามคนแล้ว นับประสาอะไร..โถ่ว!!”
เมื่อมินตราเถียงไม่ชนะคุณนายทองสุข เธอจึงได้แต่เดินกลับไปร้องไห้ที่ห้อง ยิ่งมารดาของเธอเอาเงินเค้ามามากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งเป็นการผูกมัดเธอเท่านั้น
- Writer
