----- “ท่านแม่... ข้าจะไม่ให้อภัยท่านหากท่านทำร้ายนาง การที่ท่านจะสังหารนางเท่ากับสังหารข้า นางเป็นภริยาเพียงหนึ่งเดียวของข้า ทุกภพภูมิชีวิตข้าจะมีเพียงนาง”
“ข้าไม่ยุ่งกับเจ้าหรอกน่ะ! จะทำอะไรก็ทำ ร้อยวันพันปีเจ้าเคยมาเยี่ยมเยียนแม่ในนรกภูมิเสียเมื่อไร เจ้ามันเป็นพวกเดียวกับเทพ” มารดาอสรพิษตวาดว่าบุตรชาย ก่อนจะเข้าประเด็นที่มาขอความช่วยเหลือ
“ท่านพ่อของเจ้ากำลังจะกลับเทวโลกทั้งที่ยังบาดเจ็บ เทพมังกรแสนจะดื้อรั้น เจ้าไปช่วยเจรจากับท่านได้หรือไม่?”
“เรื่องเจรจา... ข้ามีทักษะย่ำแย่เสียยิ่งกว่าท่านแม่ แต่ข้ารู้จักอยู่นางหนึ่ง... นางคารมคมคายทีเดียว นางเป็นผู้มีเมตตาต่อทุกสรรพสิ่ง นางเฉลียวฉลาด หาทางออกได้ทุกเรื่องเสมอ”
คำเชยชมของบุตรชายที่ยกย่องอาเป้ยเสียเหลือเกินเรียกเสียงหัวเราะเย้ยหยันดังลั่น ทว่าคงไม่มีเวลาพูดคุยกันนานนัก เมื่อทุกสายตาหันไปมองลำแสงสีขาวบริสุทธิ์บนท้องนภา ปรากฏขึ้นและหา
