DON'T FRIEND 04
*************************
วันต่อมา
ฉันกำลังจะเดินไปที่ลานจอดรถแต่แล้วหมอกก็โผล่มาจากไหนไม่รู้เดินเข้ามาขวางทางฉันเอาไว้แล้วยิ้มให้ฉัน
จริงๆ เมื่อวานฉันก็พูดชัดเจนแล้วนะว่าฉันไม่ต้องการให้เขาเข้ามายุ่งกับฉันอีกแล้ว แทนที่จะเข้าใจแล้วหายไปจากชีวิตฉันแต่นี่อะไรยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ
เขาคิดว่าการที่เขามาทำอะไรแบบนี้แล้วจะทำให้ฉันรู้สึกดีกับเขาได้งั้นเหรอ อย่างที่บอกนั่นแหละว่าเขามันเลวมาก เลวจนฉันไม่อยากจะกลับไปหาเขาอีกแล้ว
และไม่ว่าจะสถานะไหนฉันก็ไม่อยากกลับไปอีก ถ้ารู้ว่ามันคือขุมนรกที่ร้อนและพร้อมจะเผาร่างกายเรา แล้วจะเดินเข้าไปหามันทำไมล่ะ จริงมั้ย
“ไปพร้อมกับเรานะ”
“ไม่อ่ะมีรถ”
“งั้นให้เราไปกับเธอก็ได้”
“หมอกเลิกทำแบบนี้เหอะ เราบอกแล้วไงว่าเรื่องของเรามันกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว มันจบไปสองปีแล้วนะ”
ฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะต้องพูดยังไงให้เขาเลิกยุ่งกับฉัน และที่ฉันทำอยู่ตอนนี้มันก็ไม่ได้เรียกว่าเล่นตัวนะแต่มันเรียกว่าไม่ต้องการเขาแล้วมากกว่า
ไม่ต้องการที่จะให้เขามายุ่งอะไรกับฉันทั้งนั้น ฉันอยากให้เรื่องของเราสองคนมันหายไปจากหัวฉัน เวลาที่ต้องมองหน้าเขาแบบนี้เรื่องเก่าๆ มันก็ผุดขึ้นมาเรื่อยๆ
“คำว่าไม่เอานายไม่รู้จักเหรอ?”
“รู้ แต่เราไม่ทำตามที่เธอบอกไง”
รู้อะไรมั้ยว่าประโยคเมื่อกี้ที่ฉันพูดน่ะมันก็คือคำพูดของเขาที่เคยพูดกับฉันตอนที่เขาไม่ต้องการฉัน ไม่อยากให้ฉันอยู่ข้างๆ เขา
คิดดูแล้วกันว่าเขามันใจร้ายมากแค่ไหน ในวันที่ฉันต้องการเขา ในวันที่ฉันยังรักเขา เขาก็ไม่คิดที่จะรักษาน้ำใจกัน
ไม่คิดที่จะให้เกียรติกัน แต่พอไม่มีฉันแล้วก็อยากได้คืน เขาไม่คิดว่ามันสายไปแล้วเหรอกับการที่อยากได้ฉันคืนไปอ่ะ
อย่างที่ฉันบอกนั่นแหละว่านี่มันผ่านมาสองปีแล้วไม่ใช่สองวันที่คิดอยากจะกลับมาก็กลับมาแบบนี้
แล้วถ้าเกิดว่าฉันมีแฟนใหม่คิดดูสิว่าแฟนใหม่ของฉันเขาจะรู้สึกยังไงที่แฟนเก่าอย่างหมอกมาตามติดฉันแบบนี้
แม้กระทั่งเรื่องของเขาที่ไปคบกับผู้หญิงคนอื่นฉันยังไม่เห็นไปตามยุ่งหรือตามราวีเลยด้วยซ้ำ
เพราะคิดว่าเรากลายเป็นคนอื่นของกันและกันไปแล้ว และคงไม่มีทางที่จะกลับมาหากันได้อีก
การที่เขากลับเข้ามาในชีวิตฉันอีกครั้งฉันยังไม่รู้เลยว่าเขาต้องการอะไรกันแน่ ฉันมองหน้าหมอกที่มองหน้าฉันกลับมา
สายตาที่เขามองฉันตอนนี้เหมือนว่าเขาจริงจังกับฉันมากและอยากให้ฉันกลับไปหาเขามากเหมือนกัน
ไม่ว่าจะกลับไปในฐานะไหนก็ได้ขอแค่เราได้อยู่ด้วยกัน แต่มันจะไม่มีวันนั้นหรอก
อย่างที่ฉันบอกนั่นแหละว่าฉันเจ็บกับเขามาเยอะมากและฉันจะไม่กลับไปเจ็บอีกแล้ว
“เราพูดจริงๆ นะอุ่น เราอยากเป็นเพื่อนกับเธอ อยากดูแลเธอเหมือนเมื่อก่อน”
“เหมือนเมื่อก่อนงั้นเหรอ เมื่อก่อนนายเองก็ไม่เคยดูแลเราเลยนะยังกล้าพูดอีกนะว่าอยากดูแลเราเหมือนเมื่อก่อนอ่ะ”
ฉันตอบกลับไปทันทีที่เขาพูดจบ อะไรคือการอยากดูแลฉันเหมือนเมื่อก่อน ฉันบอกแล้วไงว่าหมอกไม่เคยดูแลฉันเลยด้วยซ้ำ เขาทำให้ฉันไม่อยากกลับไปมันเป็นเพราะอะไรล่ะ
ถ้าไม่ใช่เพราะเขามันเป็นแฟนที่เลวอ่ะ โอเค ฉันยอมรับก็ได้ว่าตอนที่เราคบกันแรกๆ น่ะเขาก็ดูแลฉันดีมากเลยนะ
แต่หลังจากนั้นไม่นานความดีของเขาก็หายไปหมดเลย เพราะเขาเลิกที่จะตามใจฉัน เลิกดูแลฉัน จนฉันคิดว่าฉันกับเขาเราไม่ได้เป็นแฟนกันด้วยซ้ำ
คิดดูสิว่าเขาใจร้ายกับฉันยังไง เขาทำให้ฉันต้องนอนร้องไห้ทุกคืน นอนกอดกับความว่างเปล่าที่เขาส่งมอบให้ฉันมาตลอด
แต่ตอนนั้นฉันรักเขาไงเลยยอมให้ตัวเองเจ็บเผื่อว่าสักวันเขาจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม
“เรายอมรับก็ได้ว่าตอนนั้นเราไม่ดีเอง เขาเลยอยากไถ่โทษในสิ่งที่เราไม่เคยทำให้เธอเลย ให้เราได้กลับไปทำหน้าที่นั้นนะ ในฐานะอะไรก็ได้ไม่ต้องกลับมาเป็นแฟนกันก็ได้ ขอร้อง”
“เรายังยืนยันคำเดิมนะหมอกว่าเราไม่ได้รู้สึกอะไรกับนายแล้ว เรื่องระหว่างเรามันจบไปนานแล้ว เลิกทำแบบนี้สักทีเหอะ เพราะมันทำให้เรารำคาญ”
“แล้วถ้าเราบอกว่าไม่ล่ะ ถ้าเราจะตามเธอแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ล่ะ?”
“...”
ฉันมองหน้าคนตรงหน้าที่มองหน้าฉันกลับมาด้วยความมั่นใจว่าเขาจะไม่ยอมไปไหนจนกว่าฉันจะยอมใจอ่อนให้เขา และยอมให้สถานะอะไรกับเขาก็ได้
จริงๆ เขาเองก็มีสถานะนะก็คือสถานะคนอื่นสำหรับฉันไง ตอนนี้ฉันมองว่าเขาเป็นคนอื่นสำหรับฉันไปแล้วถึงแม้ว่าเราจะเคยคบกันก็ตาม
แต่ตอนนี้ฉันไม่อยากรู้จักเขา ไม่อยากเห็นหน้าหรือแม้แต่เสียงฉันก็ไม่อยากได้ยินด้วยซ้ำ
“เกลียดเรามากขนาดนั้นเลยเหรอ?”
น้ำเสียงตัดพ้อทำให้ฉันอยากจะหัวเราะออกมาดังๆ เลย ตัวเองเป็นคนทำให้คนอื่นต้องเจ็บและเสียใจแต่ยังมีหน้ามาทำหน้าเศร้าแล้วทำน้ำเสียงเหมือนตัวเองเป็นผู้ถูกกระทำ
เขาทำได้ยังไง
ควรจะเป็นฉันหรือเปล่าที่ทำหน้าเศร้า เพราะเขาคือแฟนที่แย่มากที่ทำร้ายฉัน ว่าจะร่างกายหรือจิตใจ
กว่าฉันจะทำใจจากเขาได้มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ ตอนที่เราคบกันน่ะเขาปล่อยให้ฉันอยู่กับตัวเองจนฉันสามารถที่จะอยู่คนเดียวได้โดยที่ไม่มีเขา
เวลาที่จะไปดูหนังฉันชวนเขาเป็นสิบๆ ครั้งแต่เขาก็ปฏิเสธฉันทุกครั้ง จนฉันต้องได้ไปดูคนเดียว เวลาที่จะไปกินขาวกันฉันก็ชวนเขาพาฉันไปเป็นร้อยครั้งได้มั้ง
แต่สิ่งที่ได้กลับมาก็คือคำต่อว่าแล้วบอกให้ฉันไปกินเองคนเดียว โดยที่เขาต้องพาผู้หญิงคนอื่นไปกินแทนซะอย่างนั้น
ทุกอย่างที่เขาทำกับฉันน่ะฉันไม่เคยลืมหรอกนะ ต่อให้อยากลืมมากแค่ไหนมันก็ลืมไม่ได้หรอก
“หมอกหนังเรื่องนี้สนุกมากเลยนะพาอุ่นไปดูหน่อยได้มั้ยอ่ะ เดี๋ยวอุ่นจองตั๋วเอาไว้เลย”
“หมอกไม่ว่างอ่ะ”
“อุ่นยังไม่ได้บอกเลยนะว่าจะไปดูวันไหนแล้วหมอกรู้ได้ยังไงว่าวันนั้นตัวเองจะไม่ว่าง?”
“ไม่ว่าวันไหนก็ไม่ว่าง เพราะหมอกไม่อยากไปดู”
“...”
คนตรงหน้าละสายตาจากเกมที่ตัวเองกำลังเล่นมามองหน้าฉัน แล้วสายตาคู่นั้นก็ดูจะรำคาญฉันมากด้วยที่ชวนเขาไปดูหนัง
นี่มันไม่ใช่ครั้งแรกหรอกนะที่ฉันชวนเขาไปดู แต่นี่เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้
ไม่ว่าฉันอยากดูหนังเรื่องอะไรแฟนของฉันคนนี้ก็จะปฏิเสธฉันตลอดเวลาเลยเหมือนว่าเขาไม่อยากใช้เวลาอยู่กับฉัน
น้อยใจมากนะแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเขาไม่คิดจะง้อฉันอยู่แล้วไง
“ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้นเลยนะ อุ่นเองก็รู้ว่าหมอกไม่ชอบไปดูหนัง ถ้าอยากจะดูก็ดูคนเดียวไปเลย”
“งั้นอุ่นไม่ดูก็ได้ เราไปกินข้าวกันมั้ยมีร้านหนึ่งที่เพิ่งเปิดใหม่ใกล้ๆ เองเพื่อนอุ่นไปกินแล้วนะบอกว่าอร่อยมาก อุ่นอยากไปกินกับหมอกอ่ะ”
ฉันก็เลยเลือกที่จะเปลี่ยนเรื่องคุยเพราะไม่อยากให้เราทะเลาะกันและไม่อยากให้เขาเบื่อฉันไปมากกว่านี้ด้วย
แค่นี้ก็รู้แล้วว่าเขาเบื่อฉันมากแค่ไหน พอฉันชวนเขาไปกินข้าวเขาก็ตวัดหางตามามองฉันทำเหมือนโคตรรำคาญฉันมากๆ เลย
ทั้งๆ ที่ฉันก็ไม่ได้พูดอะไรเยอะเลยนะก็แค่ชวนเขาไปกินข้าวเท่านั้นเอง แต่ก็เข้าใจนั่นแหละว่าตอนนี้อะไรๆ ก็ผิดไปหมดแล้วสำหรับฉัน เพราะฉันเป็นคนที่เขาไม่อยากเห็นหน้าและไม่ต้องการแล้วไง
“ไม่หิวและไม่อยากออกไปไหนทั้งนั้น อยากไปก็ไปเองคนเดียวเลยไป”
“แต่ว่า...อุ่นอยากให้หมอกไปด้วยอ่ะ อุ่นไม่อยากกินข้าวคนเดียว”
“อย่ามาเซ้าซี้ได้ป่ะก็บอกแล้วไงว่าไม่อยากกิน แม่งโคตรรำคาญชิบหายเลย”
“เรารู้ว่าตัวเองแม่งเคยเหี้ยมาก่อน แต่คนเราแม่งจะเหี้ยตลอดไปเลยไงอุ่น?”
“...”
“ยกโทษให้เราไม่ได้เลยไง”
หมอกมองหน้าฉันเหมือนว่าตอนนี้เขารู้สึกผิดจริงๆ และที่เขากลับมาก็เพื่อที่จะไถ่โทษในสิ่งที่เขาได้ทำเอาไว้กับฉัน
แต่ฉันไม่ได้ต้องการแล้วไง ไม่ได้ต้องการให้เขากลับมาอีกแล้ว เรื่องพวกนั้นฉันก็ยกโทษให้เขาไปแล้วแต่ขอเถอะให้เราต่างคนต่างอยู่ได้มั้ย ฉันไม่อยากยุ่งเกี่ยวอะไรกับเขาอีกแล้ว
“อย่างน้อยก็ให้เราสองคนได้เป็นเพื่อนกันก็ได้”
“คนที่เคยเป็นแฟนเก่ามันกลับมาเป็นเพื่อนกันไม่ได้หรอก”