DON'T FRIEND เพื่อนที่แปลว่าแฟนเก่า

DON'T FRIEND05:เป็นเพื่อนกับแฟนเก่าไม่ได้

DON'T FRIEND 05

***************************

ฉันคิดว่าตัวเองพูดชัดเจนกับเขามากเลยนะว่าฉันกับเขาเราเป็นเพื่อนกันไม่ได้ และฉันก็ไม่อยากเป็นอะไรกับเขาทั้งนั้น ไม่ว่าเขาจะทำยังไงฉันก็คงให้คำว่าเพื่อนกับเขาไม่ได้

หมอกที่ได้ยินแบบนั้นก็เดินเข้ามาใกล้ฉันแล้วยื่นหน้าเข้ามาก่อนที่มุมปากของเขาจะยกยิ้มแล้วบอกว่าเขาไม่ยอมถอยจนกว่าฉันจะยอมใจอ่อนให้เขา

และต่อให้ตอนนี้ฉันจะเกลียดเขามากแค่ไหนก็ตามเขาก็จะไม่หายไปจากฉันอีกแล้ว

ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเขาต้องการฉันและเขาเองก็อยากให้ฉันต้องการเขาเหมือนกัน และการที่เขาพูดแบบนี้มันก็ทำให้ฉันรู้ได้ทันทีว่าเขาไม่เลิกยุ่งกับฉันหรอก

นิสัยของหมอกน่ะอยากได้อะไรก็ต้องได้ มันคือนิสัยของคนนิสัยไม่ดีอย่างเขาไง ฉันคบกับเขามาสามปีไม่มีเรื่องไหนที่ฉันไม่รู้เกี่ยวกับหรอกนะ ฉันรู้หมดทุกอย่างนั่นแหละ

เราสองคนยืนมองหน้ากันก่อนที่คนที่เป็นฝ่ายหลบตาก่อนก็คือฉัน ฉันไม่อยากเสียเวลามาทะเลาะกับเขา

เอาเป็นว่าเขาอยากจะทำอะไรก็ทำไปเลยเพราะฉันไม่อยากสนใจเขาอีกแล้ว ฉันเดินหนีมาขึ้นรถของตัวเองเขาเองก็ไม่ได้ตามมาเหมือนกัน

พอขับมาถึงคณะรถของหมอกก็มาจอดอยู่ข้างฉัน ดูเหมือนว่าเขาจะทำตามที่ตัวเองพูดเอาไว้จริงๆ นั่นก็คือการที่เขาไม่ยอมปล่อยฉันไปไหนทั้งนั้น

“อ้าวอุ่นวันนี้อย่าลืมที่เรานัดกันนะ”

ฉันกำลังจะเดินเข้าไปคณะก็เจอเข้ากับชุนเพื่อนสนิทของฉัน วันนี้เรามีนัดกันว่าจะไปร้านเหล้า เพราะวันนี้เป็นเกิดของเขาและเขาก็จะเลี้ยงฉลองกันที่ร้านเหล้าด้วย

ฉันยิ้มให้เขาก่อนจะบอกว่าไม่ลืมหรอกงานวันเกิดเพื่อนทั้งที อีกอย่างฉันก็ไม่ได้ไปร้านเหล้านานแล้ว

ฉันเป็นคนไม่ค่อยชอบเที่ยวกลางคืนเท่าไหร่ และเวลาที่ฉันเมาน่ะนะฉันมักจะจำอะไรไม่ได้ด้วยก็เลยเลือกที่จะไม่กินเครื่องดื่มมึนเมาเท่าไหร่

แต่ก็นานๆ ครั้งเวลาที่ตัวเองเครียด แล้วให้เพื่อนไปดูแลในตอนที่ตัวเองจำอะไรไม่ได้นั่นแหละ

“เราไม่ลืมหรอก แต่ขอไม่ขับรถไปเองนะเพราะถ้าขับไปเองน่าจะกลับไม่ไหวแน่ๆ”

“งั้นเดี๋ยวเราไปรับก็ได้”

“โอเคจ๊ะ”

ฉันยิ้มให้ชุนแล้วเดินเข้ามาในคณะ เมื่อกี้เอมมี่ไลน์มาบอกฉันว่ามันมาถึงนานแล้วและนั่งรอฉันนานแล้วด้วย

ที่จริงฉันก็จะมาถึงนานแล้วเหมือนกันถ้าไม่ทะเลาะกับหมอกซะก่อน

ฉันที่กำลังจะเดินเข้าไปหาเพื่อนอีกคนก็ถูกมือหนาของหมอกคว้ามือเอาไว้ซะก่อนทำให้ต้องหันไปมองเขาแล้วทำหน้าไม่พอใจออกมา

เพื่อให้เขารู้ว่าเขาไม่มีสิทธิ์ที่จะมาแตะต้องตัวฉันแบบนี้ แค่เขาตามฉันมากขนาดนี้มันก็ทำให้ฉันอึดอัดมากพอแล้วนะ

“อย่ามาทำแบบนี้นะหมอก เราไม่ชอบ”

“เมื่อกี้ที่เธอพูดกับเพื่อนน่ะ จะไปไหนกัน?”

“มันเรื่องของเราหรือเปล่าไม่เกี่ยวอะไรกับนาย”

“เราอยากไปด้วย”

จู่ๆ หมอกก็ขอไปด้วย เขาคิดว่าตัวเองเป็นใครที่จะขอไปด้วยแบบนี้อ่ะ เพื่อนฉันสักคนเขาก็ไม่รู้จัก

เขารู้จักแค่เอมมี่คนเดียวแต่เพื่อนฉันมันก็ไม่ได้ชอบเขาที่จะยอมให้เขาไปด้วยหรือเปล่าล่ะ

อีกอย่างนะเราสองคนก็ไม่ได้เป็นอะไรกันด้วย คำว่าเพื่อนฉันยังไม่ยอมให้เขาเลยแล้วแบบนี้จะไปในฐานะอะไร

“ก็เราเป็นห่วงเธออ่ะ เธอพูดเหมือนตัวเองจะไปเมาเลยนะทั้งที่ก็รู้ว่าตัวเองแม่งถ้าเมาจะจำอะไรไม่ได้”

“แล้วไง มันเรื่องของเราหรือเปล่าจะเมาไม่เมามันก็เรื่องของเรา ไม่ต้องมายุ่ง”

“เราบอกแล้วไงว่าเราเป็นห่วง”

คำว่าเป็นห่วงของหมอกที่พูดออกมามันไม่ได้ทำให้ฉันซึ้งเลยนะ เพราะตอนที่เราคบกันน่ะคำนี้ไม่เคยหลุดออกมาจากปากเขาเลยด้วยซ้ำ

เพราะงั้นมันเลยทำให้ฉันไม่คิดที่จะเชื่อคำพูดของเขา ไม่คิดที่จะหลงกลเขาด้วย และที่เขาแสดงออกแบบนี้ทำไมฉันจะไม่รู้ว่าเขาต้องการที่จะให้ฉันใจอ่อนให้เขา

“ไม่ต้องมายุ่งกับเรา”

ฉันสะบัดมือของคนตรงหน้าให้หลุดจากมือตัวเองก่อนจะเดินเข้าไปหาเอมมี่ทันที เขาเองก็ไม่ได้ตามฉันมาด้วย

ฉันไม่รู้หรอกนะว่าหมอกกำลังคิดอะไรอยู่ถึงได้ทำแบบนี้ แต่ไม่ว่าเขาจะคิดอะไรก็ตามฉันจะไม่หลงเชื่อเขาอีกแล้ว

คำพูดของเขาทุกคำน่ะมันเป็นคำพูดที่เชื่อถือไม่ได้ ฉันเดินมานั่งตรงข้ามกับเอมมี่ก่อนที่มันจะมองหน้าฉันแล้วเลิกคิ้วถามทันทีว่าทำไมทำหน้าแบบนี้

“ไปทำอะไรมาทำไมทำหน้าหงุดหงิดมาล่ะ?”

“ไปเจอหมอกมาอ่ะ”

“นี่เขายังตามมึงอีกเหรอ?”

เอมมี่มันทำหน้าเหมือนไม่อยากเชื่อว่าหมอกจะตามฉันแบบนี้ ฉันเองก็ไม่อยากเชื่อเหมือนกัน เพราะนิสัยของเขาแล้วนั้นเขาไม่ใช่ผู้ชายที่จะมีวิ่งไล่ตามผู้หญิงแบบนี้

โดยเฉพาะแฟนเก่าที่เขาไม่คิดจะดูแลอย่างฉันด้วยซ้ำ แต่นี่เขากลับยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ฉันกลับไปหาเขา นั่นแหละที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าเขาแปลกไปจากเดิมมาก

“หรือว่าเขาสำนึกผิดแล้วเลยอยากจะกลับมาหามึง”

“เอมมี่นี่มันผ่านมาสองปีแล้วนะมึงไม่ใช่สองเดือนหรือสองวัน ถ้าเกิดว่าเขาอยากกลับมาเขาก็คงกลับมานานแล้วป่ะ”

“ไม่รู้ดิ เผื่อว่าเขาอาจจะเพิ่งสำนึกได้ตอนนี้ก็ได้ แต่ก็ดีแล้วล่ะที่มึงไม่ยอมกลับไปอ่ะเพราะเราไม่รู้เลยว่าตอนนี้หมอกกำลังคิดอะไรอยู่”

ก็นั่นแหละที่ทำให้ฉันไม่อยากกลับไป เพราะไม่รู้ว่าหมอกกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ อย่างที่บอกว่าเขาไม่ใช่คนที่จะวิ่งไล่ตามผู้หญิงที่ไม่สนใจเขา

คนอย่างเขาน่ะมีผู้หญิงเข้าหาแทบทุกวันอยู่แล้ว แต่การที่เขากลับมาหาฉันแบบนี้มันเป็นเพราะอะไรกันแน่ฉันยังไม่รู้เลย

แต่เขาก็บอกแล้วนะว่าที่เขากลับมาเพราะอยากไถ่โทษในสิ่งที่ตัวเองเคยทำไม่ดีกับฉัน

แต่ฉันจะเชื่อเขาได้แน่เหรอว่าเขารู้สึกแบบนั้นจริงๆ เขาเป็นคนเจ้าเล่ห์มากเลยนะ

และอะไรที่เขาอยากได้เขาก็จะทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองได้มาด้วย เขามันนิสัยไม่ดีมาตั้งนานแล้ว

“แล้วถ้าเขายังตามมึงต่อไปแบบนี้ล่ะมึงจะทำยังไง?”

“ไม่รู้เหมือนกัน จริงๆ กูก็บอกเขาไปแล้วนะว่าเรื่องของเรามันกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว เพราะกูจะไม่กลับไปแล้ว”

“ตอนที่เขาขอให้มึงเป็นเพื่อนกับเขาอ่ะ ทำไมมึงไม่ยอมเป็นเพื่อนกับเขาล่ะ?”

“กูบอกแล้วไงว่าคนที่เคยเป็นแฟนกันมาก่อนมันเป็นเพื่อนกันไม่ได้หรอก”

“แต่คู่อื่นก็เห็นว่ายังมาเป็นเพื่อนกันได้”

“ก็นั่นมันคู่อื่นไม่ใช่สำหรับกูไง เพราะสำหรับกูแล้วเพื่อนก็คือเพื่อน แฟนเก่าก็คือแฟนเก่า เพื่อนที่ไหนเขาเอากันบ้างล่ะ”

ฉันมองหน้าเอมมี่ที่มองหน้าฉันกลับมา ฉันบอกแล้วไงว่าฉันอาจจะคิดไม่เหมือนคนอื่นก็ได้

ฉันกับหมอกไม่สามารถเป็นเพื่อนกันได้หรอกและฉันก็ไม่อยากเป็นเพื่อนกับด้วย สถานะที่ฉันจะให้เขาได้ก็คือคำว่าคนอื่นเท่านั้น

และฉันก็อยากให้เขาเลิกยุ่งกับฉันด้วย เพราะฉันกลัว ไม่ได้กลัวเขาหรอกนะ แต่ฉันกลัวใจตัวเองต่างหากล่ะ

ฉันกลัวว่าตัวเองอาจจะหวั่นไหวให้เขาขึ้นมาก็ได้ไง แล้วสุดท้ายตัวเองก็จะต้องกลับไปเจ็บอีก

ฉันไม่อยากให้ตัวเองต้องกลับไปเจอสภาพนั้นอีกแล้วไง พอแล้วกับความเจ็บปวดที่หมอกทำไว้กับฉัน

“มึงแน่ใจแล้วใช่ป่ะที่จะไม่กลับไปหาเขาอ่ะ?”

“แน่ใจสิ สิ่งที่เขาทำเอาไว้กับกูน่ะมันทำให้กูไม่อยากกลับไปหาเขาแล้ว”

“ดีแล้วล่ะ ตอนนั้นกว่ามึงจะออกมาจากเขาได้มันก็ทำให้มึงใช้เวลาในการทำใจนานเหมือนกัน”

คนที่อยู่กับฉันในวันที่ฉันโคตรแย่มากๆ อ่ะก็คือเอมมี่ และมันก็รู้เรื่องทั้งหมดเลยว่าหมอกทำอะไรกับฉันบ้าง

อีกอย่างเราสามคนก็เคยเป็นเพื่อนที่เรียนห้องเดียวกันมาก่อนสมัยมัธยม การที่เอมมี่มันจะรู้นิสัยของหมอกไม่แปลกหรอก

และมันก็รู้ด้วยว่าเรื่องระหว่างฉันกับหมอกมันเป็นมายังไง มันเลยไม่อยากให้ฉันกลับไปหาเขาไง

“แต่ถ้าเขาสำนึกผิดจริงๆ ก็น่าจะยกโทษให้เขานะ”

“มึงคิดว่าหมอกจะสำนึกผิดจริงๆ เหรอ?” ฉันถามกลับไปทันที ไอ้ที่เขาต้องกลับมาหาฉันแล้วมาพูดนั่นนี่ว่าอยากไถ่โทษ ฉันแทบไม่เชื่อเขาด้วย

“กูไม่รู้หรอก แต่ถ้าเขามาหลอกมึงกูเองก็ไม่อยากให้มึงกลับไป แต่ถ้าเขารู้สึกผิดจริงๆ ก็ก็อยากให้มึงลองมองเขาดูใหม่”

“กูไม่อยากกลับไปรักเขา และไม่อยากให้เขาตามกูอีกแล้ว”

“แต่กูคิดว่าหมอกน่าจะตามมึงอีกนานเลยล่ะ ระวังใจตัวเองด้วยแล้วกัน”

“นั่นแหละคือสิ่งที่กูกลัวมากที่สุด”