Chapter4 พี่สั่งให้จูบพี่เดี๋ยวนี้
“ว่าไง จะตอบได้หรือยัง พี่จันทร์คนนี้ไม่ชอบรอนะ” ว่าแล้วยกมือขึ้นแคะเล็บตัวเอง ข้อเสนอที่ให้ไม่ใช่น้อย ๆ ถ้าปฏิเสธก็ควายเต็มทน
“ไม่ครับ!” นั่นไงไม่ทันขาดคำ โง่กว่าควายอุดรมีอยู่จริง จันทร์ฉายเม้มปากทำท่าทางหงุดหงิด เล่นตัวดีนักนะจะเล่นตัวอะไรนักหนา
เด็กหนุ่มเอ๊าะ ๆ น่ากินมีเยาะแยะ จะซื้อกินเป็นสิบเป็นร้อยก็ย่อมได้ แค่ผู้ชายคนนี้คนเดียว ทำไมเธอต้องมายื่นข้อเสนอให้มากมายขนาดนั้น
เดือนล่ะสองแสนไม่รวมทิปยิบย่อยที่เธอจะให้อีก ไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะได้เงินจำนวนนี้ง่าย ๆ
คนอะไรเล่นตัวจริง
จันทร์ฉายหน้าหงิก หงุดหงิดเป็นที่สุด แค่จะเอาผู้ชายที่ถูกใจมาครอบครอง มันก็ช่างยากเย็น
“สามแสนต่อเดือน” ข้อเสนอถูกยื่นไม่หยุด จันทร์ฉายจะเอาก็ต้องเอาให้ได้ เธออยากได้ของเล่นชิ้นนี้ หรือของชิ้นไหนที่ต้องการ เธอต้องได้
“สุดยอดเลย” ตะวันปรบมือรัว ๆ หัวเราะพอใจ น้องสาวเขาเป็นพวกอยากได้ต้องได้แต่ไหนแต่ไร ตอนเป็นเด็กตีกันกับพันแสงทุกวัน คนหนึ่งชอบแย่งจะเอา ส่วนอีกคนก็ไม่ยอม
“…”
“ว่าไง สามแสนต่อเดือนไม่รวมทิป”
“…” คชาภัทรเม้มปากตัวเอง มองสาวสวยตรงหน้า ข้อเสนอที่เธอยื่นให้เขา มันช่างล่อตาล่อใจเสียจริง ทำงานเดือนล่ะสามแสนมันหาได้ยากมาก เขาเองต้องการหาเงินเรียน เงินจำนวนนี้ทำให้เขาเงินเหลือกินเหลือใช้ มีเงินเก็บได้อีกต่างหาก
“ถ้าเป็นเด็กพี่ ผมต้องมีหน้าที่อะไรบ้างครับ?” คำพูดนั้นทำให้จันทร์ฉายต้องยิ้มมุมปาก
“ก็….” หญิงสาวเว้นวรรค มองชายหนุ่มหน้าหล่อตรงหน้าอย่างพอใจ “ทำให้พี่พอใจ”
“แบบไหนครับ?” ชายหนุ่มขมวดคิ้วสงสัย
“ตามใจพี่ทุกอย่าง พี่อยากได้หรืออยากทำอะไร นายต้องทำให้พี่”
“อ๋อ ครับ”
“แล้วตกลงหรือเปล่า?”
“ต้องมีสัญญาหรือเปล่าครับ”
“มีก็ดีนะจันทร์ฉาย” ตะวันแย้งขึ้น “การมีสัญญามันดีต่อทุกฝ่าย”
“ไม่ต้องหรอกพี่ตะวัน ถ้าน้องเบื่อน้องก็ยกเลิกแค่นั้นเอง”
“อืม งั้นก็แล้วแต่น้องแล้วกัน”
“แล้วนายตกลงหรือเปล่า?”
“อืม…” ชายหนุ่มทำหน้าครุ่นคิด “ตกลงครับ”
“ดีมาก งั้นหลังงานเลี้ยงจบ นายไปกับพี่นะ”
“แต่ผม…”
“ห้ามมีข้อแม้ จันทร์ฉายยิ้มหวาน รอยยิ้มนั้นสะกดสายตาหนุ่มน้อยตรงหน้าเป็นอย่างมาก
“ค…ครับ” เด็กหนุ่มพยักหน้า ในเมื่อตัดสินใจที่จะทำแล้วเขาก็คงต้องทำ
“แล้วนายพักอยู่ไหน อยู่กับพ่อแม่หรือปล่า?”
“เปล่าครับ ผมพักอยู่หอกับเพื่อนสี่คน”
“ที่ไหน เดี๋ยวให้ลูกน้องไปเก็บของมาให้ วันนี้นายต้องไปอยู่กับพี่จันทร์นะ” ตะวันเอ่ยถาม
“เดี๋ยวผมไปเอาเองครับ ไม่ได้มีอะไรเยอะแยะหรอก”
“ไม่ต้องไปเอาหรอก ของพวกนั้นทิ้งไปเลย เดี๋ยวพี่ซื้อให้ใหม่” จันทร์ฉายยิ้มให้เด็กหนุ่ม วันนี้กระชุ่มกระชวยหัวใจดีแท้ มีหนุ่มเอ๊าะ ๆ มาให้เต๊าะให้จับ งานเลี้ยงจบแล้วเธอต้องเช็คของสักหน่อย
“ค…ครับ”
“มานั่งข้าง ๆ พี่ไม่ต้องไปบริการผู้หญิงคนอื่นแล้ว”
“ครับ” ชายหนุ่มพยักหน้า นั่งลงข้าง ๆ จันทร์ฉายอย่างว่าง่าย
“พี่จันทร์ดื่มกับผมหน่อย” พันแสงถือแก้วเหล้ามายื่นให้พี่สาว
“มาแปลกนะ ปกติไม่เห็นจะอยากดื่มด้วย”
“ดื่มฉลองให้กับพี่สาวที่เพิ่งเลิกกับผัวไง ฉลองความเป็นโสด เป็นสาวแก่ตลอดไป”
“ปากเสีย นี่ฉันต้องดื่มฉลองแช่งให้แกเลิกกับชบาแก้วด้วยหรือเปล่า?”
“ไม่มีทางที่ผมจะเลิกกับชบาแก้ว”
“เมื่อก่อนฉันก็พูดเหมือนแกนี่แหละ ไม่มีทางที่ฉันจะเลิกกับผู้เชายน่ารักแสนดีคนนี้ เขาเป็นคนดีน่ารักอบอุ่น สุดท้ายเป็นไง นอกใจฉันไปกินตับคนอื่น สันดานผู้ชายเฮงซวย”
“ไม่เหมือนกันหรอกพี่ พี่เจอคนที่เฮงซวย เพื่อรอเจอคนที่ใช่ก็ได้ อะไรก็ไม่แน่นอนหรอก”
“เลิกพูดเรื่องซีเรียสดีกว่า เอ้าดื่ม ๆ ดื่มฉลอง ขอให้ชีวิตนับจากนี้มีแต่ความสุข”
“อันนี้แก้วของนายนะ” ตะวันยื่นแก้วเหล้าให้คชาภัทร
“ขอบคุณครับ” ชายหนุ่มรับแก้วเหล้ามาถือ
“เอ้าชน”
เคร๊ง!
ผ่านไปอีกสามชั่วโมง พนักงานสาว ๆ ของบริษัทต่างกรีดร้องมีความสุขเมื่อหนุ่มโฮสต์เอาอกเอาใจ พนักงานผู้ชายก็มีสาว ๆ เอาอกเอาใจมีความสุขกับถ้วนทั่ว
“จันทร์จะกลับแล้วนะพี่” จันทร์ฉายว่าแล้วหยิบกระเป๋าสะพายมาถือเอาไว้
“จะรีบกลับไปเช็คของเหรอ?” ตะวันอมยิ้มส่งสายตาล้อเลียนน้องสาว แต่คนอย่างจันทร์ฉายไม่สะทกสะท้านอะไรแล้ว เมื่อหล่อนต้องการมีเด็กข้างกาย หล่อนก็โนสนโนแคร์
“จะเป็นไรไหม ถ้าจันทร์จะบอกว่าใช่”
“น้องพี่มันเลิศ ไปเถอะ เดี๋ยวพี่อยู่ต่อเอง”
“ค่ะ” จันทร์ฉายพยักหน้า คว้ามือของคชาภัทรให้เดินตามไปที่รถ
“จะกลับแล้วใช่ไหมครับนายหญิง?” ลูกน้องหนุ่มกล้ามโตนามว่าเนรมิตเอ่ยถาม
“ใช่ แต่จันทร์จะไปค้างคอนโด ไม่ไปบ้าน พี่เนช่วยขับรถให้จันทร์หน่อย”
“ได้สิครับ” ลูกน้องหนุ่มพยักหน้ารับคำ เดินไปเปิดประตูเบาะด้านหลังให้อย่างรู้งาน
คชาภัทรขึ้นไปนั่งข้าง ๆ จันทร์ฉาย พอประตูรถปิดลง จันทร์ฉายก็ถาม
“นายชื่ออะไร?”
“ชื่อช้างครับ ชื่อจริงชื่อคชาภัทร”
“อายุเท่าไหร่?”
“ยี่สิบเอ็ดครับ” เป็นน้องเธอสิบสองปีเห็นจะได้
“รู้ใช่ไหมว่าพี่สั่งอะไรต้องทำ” จันทร์ฉายมองหน้าคม
“รู้ครับ” ชายหนุ่มพยักหน้า ขณะรถแล่นออกไปถนนใหญ่
“งั้น พี่ขอสั่งให้นายจูบพี่เดี๋ยวนี้”
“อ…อะไรนะครับ?” คชาภัทรมองหน้าจันทร์ฉาย เขาตามไม่ทันเลย ทุกอย่างรวดเร็วไปหมด
“พี่สั่งให้นายจูบพี่เดี๋ยวนี้”
“เอ่อ…ผมยังไม่เคยจูบใครเลย” คำพูดของชายหนุ่มทำจันทร์ฉายต้องขมวดคิ้ว เขาไม่เคยจูบใครอย่างนั้นเหรอ เธอไม่อยากจะเชื่อเลย
แต่ท่าทางไก่อ่อนขนาดนี้ ดูท่าแล้วก็คงจะจริง
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่จูบน้องช้างเอง” จันทร์ฉายยิ้มประคองใบหน้าหล่อเหลา แล้วประกบลิ้มฝีปากลงไป