เด็กของจันทร์ฉาย
945 Words
Chapter3 เด็กของจันทร์ฉาย
“เต้นยั่วเพศขั้นสุด” จันทร์ฉายกัดปากเบา ๆ โตมาอายุสามสิบสามก็เพิ่งจะเคยเห็นหนุ่มโฮสต์หล่อน่าขย้ำขนาดนี้ ตัวสูงร่างกายกำยำ หล่อเหล่าเอาการ แต่หน้าอ่อนมาก เธอมันพวกโคแก่ด้วยสิ เห็นแบบนี้มันกระชุ่มกระช่วยดีจริง ๆ
“ตังค์มานี่” ตะวันกวักมือเรียกลูกน้อง
“ครับนาย”
“จันทร์ฉายสนใจผู้ชายคนนั้น” เขาชี้ไปที่คชาภัคร เด็กหนุ่มที่กำลังมีสาว ๆ รายล้อม เขาหันมามองจันทร์ฉายแล้วส่งรอยยิ้มให้ ก่อนจะเต้นยั่วสาว ๆ ให้ลูบให้คลำตามหน้าที่ของตัวเอง “ไปเอาตัวมา”
“ครับ” ลูกน้องหนุ่มพยักหน้าเดินเข้าไป เขากระซิบข้างหูแล้วดึงแขนออกมาจากกลุ่มสาว ๆ
“เอ่อ มีอะไรหรือเปล่าครับ” คชาภัทรเอ่ยถามงง ๆ เมื่อจู่ ๆ ก็ถูกลากตัวมา
“น้องสาวพี่เป็นเจ้าของงานเลี้ยงนี้ น้องช่วยทำให้น้องสาวพี่พอใจสิ”
“ได้ครับ ไม่ทราบว่าพี่จันทร์อยากดื่มอะไรหรือเปล่าครับ?”
“อะไรก็ได้” จันทร์ฉายกัดปากเบา ๆ มองชายหนุ่มร่างใหญ่ไม่วางตา ยิ่งมองก็ยิ่งเหมือนโดนสะกด เธอเป็นผู้หญิงมีเลือดมีเนื้อมีความต้องการ คนตรงหน้าตรงสเปกทุกอย่าง เขาจ้องตาแล้วหยิบแก้วเหล้าสีอำพันแล้วเต้นยั่ว ก่อนจะค่อย ๆ โน้มใบหน้าเข้าใกล้ ป้อนเหล้าจันทร์ฉาย
“อ้าปากสิครับพี่ ผมจะป้อน” สายตานั้นทำให้อ่อนไหวไม่น้อย จันทร์ฉายยิ้มอ้าปากให้หนุ่มน้อยป้อนแต่โดยดี พี่ชายเธอเคยบอกว่าคนเอาอกเอาใจมันดีจะตาย ท่าจะจริง เพราะตอนนี้เธอกำลังถูกเอาอกเอาใจ จากหนุ่มโฮสต์หน้าหล่อ
ตั้งแต่เลิกกับสามี เธอเล่นของเล่นผู้ใหญ่มาตลอด ถ้าเธอจะรับเลี้ยงเด็กหนุ่มไว้เอาใจสักคนก็คงไม่ผิดอะไร
เธอเป็นสาวแซ่บสาวแรงอยู่แล้ว ที่จริงก็เนียมอายพูดว่าการเลี้ยงเด็กมันน่าอายไปงั้น การได้ทำอะไรแบบนี้มันหน้าตื่นเต้นจะตาย
เธอไม่ใช่สาวน้อยไร้เดียงสา อายุอานามก็เลขสามมาแล้ว การจะมีเด็กหน้าอ่อนมาสร้างความสุขมันก็ไม่ผิดอะไร เคยมีผัวแล้วโดนนอกใจ เลี้ยงเด็กไว้กินตับสักคนจะเป็นอะไร เบื่อก็ทิ้ง เจอใหม่ก็เลี้ยงหรือซื้อกิน ไม่ต้องมาเครียดมาปวดหัว
“ทำไมมาทำงานนี้ เมื่อกลางวันยังทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟอยู่เลย”
“ผมเพิ่งมาทำครับ ผมกำลังหาเงินเรียน”
“แล้วพ่อกับแม่นายล่ะ เขาไม่ได้ส่งเสียเหรอ?”
“ผมเป็นเด็กสลัมครับพี่ ถ้าไม่มีเรียนก็จะไปเสิร์ฟอาหาร ตอนเย็นก็จะไปทำงานที่บาร์โฮสต์ ที่จริงก็เพิ่งทำครับ แต่ผมทำงานอื่นมาหลายงาน พ่อกับแม่ขายผักได้เงินไม่เยอะส่งเรียนไม่ได้ ผมเลยต้องหาเงินเรียนเองครับ” คำพูดของหนุ่มน้อยทำสาวสวยอย่างจันทร์ฉายอดสงสารไม่ได้ แหม่ๆ หล่อนอยากจะคว้าร่างใหญ่มาซุกอกกอดปลอบใจเสียจริง
พ่อคุณพ่อขนุนหนังช่างน่าสงสารเสียจริง หล่อนเกิดมาไม่เคยลำบาก มีพ่อแม่ครอบครัวช่วยเหลือซัพพอตมาตลอด ไม่เคยมีโมเมนต์แบบลำบากแบบนี้เลย จันทร์ฉายเคยคิดเล่น ๆ ถ้าเกิดว่าหล่อนลำบากตั้งแต่เด็กแบบคนอื่น ๆ หลายคน ไม่รู้ว่าตัวเองจะมีชีวิตอยู่รอดจนถึงตอนโตไหม
“สนใจมาเป็นเด็กน้องสาวพี่ไหม?”
“เอ่อ ผม…ผม…” คชาภัทรอึกอัก เพราะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลย
รุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยชวนเขามาทำงานที่บาร์โฮสต์ แม้จะไม่เคยทำ แม่จะไม่ค่อยจะชอบ แต่เพื่อเงินเขาก็ต้องทำ
“น้องพี่ให้เดือนล่ะแสน ไม่รวมพิเศษนะ ถ้าถูกใจพี่จันทร์พร้อมจ่าย” ตะวันยื่นข้อเสนอไม่หยุด เขาดูออกว่าน้องสาวเขาสนใจคนตรงหน้านี้ เขาเป็นพี่ชายที่รักน้องมากด้วยสิ อะไรที่เป็นความสุขน้อง อะไรที่ทำให้น้องมีความสุข เขาพร้อมที่จะหาประเคน
“….” จันทร์ฉายยิ้มมุมปาก พี่ชายของเธอนี่ช่างรู้ใจน้องสาวผู้หิวโหยอย่างเธอเสียจริง สายตาของเธอยังคงจับจ้องที่ซิกแพคแน่น ๆ ของคชาภัทรไม่วางตา เธออยากจะสัมผัสอยากจับอยากขย้ำ แต่จะทำตอนนี้ก็อายสายตาของพี่ชาย คอยดูเถอะตกลงรับปากตอนไหน เธอจะเช็คของ จะเคี้ยวเด็กให้อร่อยเลยคอยดู หึหึ!
“ว่ายังไงล่ะ สนใจไหม? ถ้าสนใจก็ไปกับน้องพี่วันนี้เลย”
“ผมขอคิดดูก่อนครับ” คำพูดของเขาทำจันทร์ฉายหงุดหงิดไม่น้อย เดือดร้อนเงินยังจะลีลาอีก แต่เธอพร้อมเปย์มาก เล่นตัวนักก็ล่อด้วยเงินนี่แหละ เธอจะเอาผู้ชายคนนี้มาเป็นเด็กเธอก็จะเอาให้ได้
คนอื่น ๆ ก็หล่อเหลาเอาการ แต่หล่อนอยากได้คนนี้ อยากได้ผู้ชายคนนี้ คนที่หล่อนคุ้นหน้า รู้สึกคุ้นเหมือนเคยเจอที่ไหน ครุ่นคิดมาตลอด แต่ก็ไม่ได้คำตอบที่หล่อนสงสัย
“เดือนล่ะสองแสน ถ้านายมาเป็นเด็กพี่” จันทร์ฉายยื่นข้อเสนอ
“วู้ยยยย น้องพี่มันสายเปย์! จัดมาจันทร์ฉาย อยากได้ต้องจัด ต้องเปย์!” ตะวันปรบมือชอบใจ นี่สิที่เขาชอบ อยากได้ต้องจัดประหยัดทำไม!
- Writer
