วันนั้นหลังจากที่ฉันกับฟองเปิดใจคุยกันในอีกหลาย ๆ เรื่อง ฟองมีเวลาว่างจนกว่าแผลที่ใบหน้าจะหายสนิท ไม่งั้นเธอกลับไปรับงานไม่ได้ เพราะเธอใช้หน้าตาในการหาเงิน ฟองจึงไปซื้อชุดที่ฉันจะใส่ไปทำงานเป็นเพื่อนฉัน
และตอนนี้ฉันรอดินมารับ เพราะมันคือวันจันทร์ เป็นวันเริ่มงาน เป็นหนึ่งในรอบหลายปีที่ฉันจะได้ก้าวเข้าไปเหยียบบริษัทของแม่ และเป็นอีกหนึ่งวันที่ฉันจะได้เผชิญหน้ากับพ่อ หลังจากที่เราพ่อลูกไม่พูดจากันมาเนิ่นนานมากแล้ว
ยอมรับว่ากลัวการเผชิญหน้า ยิ่งรู้ว่าผู้หญิงหน้าด้านไร้ยางอายคนนั้นเป็นใครฉันยิ่งกลัวว่าตัวฉันจะหักห้ามอารมณ์โกรธไม่อยู่
ผิดที่ฉันอีกนั่นแหละที่พลาด รู้เขา รู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง แต่นี่ฉันแทบไม่รู้ความเคลื่อนไหวอะไรเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นเลย มีแค่ฝ่ายนั้นที่รู้เกี่ยวกับฉัน รู้จากปากของญ่า อดีตเพื่อนที่เคยสนิท
“อะไร” ฉันถามเมื่อกล่องบรรจุแซนวิชวางลงที่ตักหลังจากที่เข้ามานั
