เมียลับคุณหมอธาม (เมียลับหมอศัลย์)

บทที่5 กับคุณก็ไม่แน่

บทที่5

กับคุณก็ไม่แน่

ช่วงบ่ายคุณหมอธามตื่นขึ้นมาเพราะเสียงเคาะประตูห้องไม่ทันที่เขาจะได้ตั้งสติประตูห้องนอนก็ถูกเปิดเข้ามาพร้อมข้าวกล่องที่แม่ตัวดีเดินถือเข้ามาให้ เขาถอนหายใจอีกครั้งเพราะรู้สึกเหนื่อยกับความวุ่นวายนี้เต็มทนไม่รู้เธอจะวุ่นวายกับเขาไปถึงไหน

"ฉันซื้อข้าวมาให้เป็นการตอบแทนที่เมื่อคืนคุณช่วยฉันไว้^^"

"คิดว่าผมอยากช่วยคุณหรือไงคุณเดินพรวดพราดเข้ามาในห้องผมเอง"

"ถ้าคุณไม่เปิดประตูฉันจะเข้ามาในห้องคุณได้ยังไงเพราะฉะนั้นเรื่องนี้ฉันไม่ผิดค่ะว่าแต่ห้องของคุณดูไม่มีอะไรเลยของตกแต่งก็ไม่มีเชยชะมัด"

"แล้วคุณมายุ่งอะไรกับห้องผมหมดธุระของคุณแล้วก็ไปสิผมจะได้พักผ่อน"

นอกจากจะไม่ไปแม่ตัวดียังเดินไปหยิบจานมาจัดข้าวที่ซื้อมาให้ใส่จานให้เรียบร้อยส่วนตัวเธอนั้นเดินไปนั่งบนเตียงก่อนจะทิ้งตัวลงนอนแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นงสบายใจ

"คุณกับผมเราสนิทกันถึงขั้นนี้แล้วหรือไงออกไปจากห้องผมได้แล้วเชิญครับ!"

"คุณทำงานที่นี่มากี่ปีแล้ว?"

คุณหมอธามถอนหายใจอีกครั้งนอกจากเธอจะไม่ฟังสิ่งที่เขาพูดยังทำตัวสบายๆ มากเกินไปแล้วผู้หญิงกับผู้ชายอยู่ในห้องด้วยกันแบบนี้มันจะทำให้คนอื่นเข้าใจผิด

"จะกี่ปีมันก็เรื่องของผม ผมบอกให้คุณออกไปจากห้องผมได้แล้วเดี๋ยวใครมาเห็นคุณเดินเข้าออกห้องผมบ่อยๆ จะเข้าใจผิดเอา"

อัญชิตาดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมหน้าก่อนจะเผลอหลับไปอีกครั้งส่วนคุณหมอธามทานข้าวเสร็จเขาก็ทิ้งตัวลงนอนไม่สนใจคนข้างกายที่มาอาศัยนอนเหมือนหมาจรจัดที่เขาเคยซื้อข้าวให้มันกิน -__-!

เมื่อทั้งสองตื่นขึ้นมาในช่วงเย็นแม่ตัวดีก็รีบลุกขึ้นสำรวจร่างกายอีกครั้งปากบอกกลัวว่าตนจะถูกข่มขืนแต่กลับเสนอตัวมานอนห้องเขาตั้งแต่เมื่อคืนวันนี้เป็นวันหยุดที่แสนน่าเบื่ออยู่คนเดียวก็เหงาเพื่อนๆ ก็ต่างมีงานของตนเองจะโทรเม้าท์มอยก็ไม่ได้เธอจึงมาวุ่นวายอยู่ในห้องของคุณหมอธามทั้งวัน

"ตื่นแล้วก็กลับห้องคุณไปผมจะออกไปทำธุระ"

"ธุระอะไรเหรอฉันไปด้วยสิฉันเหงานะๆ"

"ธุระส่วนตัวของผมทำไมผมต้องบอกคุณด้วย"

"เฮ้ออ งั้นเอาแบบนี้ไหมฉันขอติดรถคุณไปด้วยฉันจะอยู่ในโลกของฉันเงียบๆ ไม่เข้าไปวุ่นวายฉันกลับมาจากเมืองนอกก็ไม่มีใครไม่รู้จะไปที่ไหนมันเบื่อนะคุณ"

"แล้วคุณจะกลับมาทำไม ทำไมไม่อยู่เมืองนอกไปเลย"

"ก็พ่อฉัน...."

คุณหมอธามเลิกคิ้วเล็กน้อยเพื่อมองคนตรงหน้าแต่อัญชิตารีบเม้มปากตัวเองเพื่อบ่ายเบี่ยงแต่งเรื่องขึ้นมาใหม่หากเขารู้ว่าเธอเป็นใครคงจะเป็นเรื่องใหญ่แน่นอนลูกสาวของผู้อำนวยการโรงพยาบาลมานอนกับผู้ชายที่หอพักแบบนี้

"พ่อของฉันอยากให้ฉันกลับมาทำงานที่นี่จะได้อยู่ใกล้ๆ กันตอนนี้ท่านแก่มากแล้วมีโรคประจำตัวมากมายค่ะ" ถึงจะเป็นคำพูดโกหกแต่คุณหมอธามก็เชื่อในสิ่งที่เธอพูด

"แล้วทำไมคุณไม่กลับไปอยู่ที่บ้านมาอยู่หอพักทำไม?"

"ก็เพราะว่า... เอ่อ... มันลดค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันฉันไงไม่เช่นนั้นฉันก็คงต้องขับรถไปมาไหนจะค่าน้ำมันค่ากินไม่ไหวหรอกคุณเงินเดือนแค่นี้กินโอมากาเสะมื้อเดียวก็หมดแล้วหึ!"

"รู้ว่าเงินเดือนแค่นี้จะไปกินโอมากาเสะทำไม?"

ยิ่งพูดยิ่งโป๊ะอัญชิตารีบตั้งสติของตัวเองแต่คุณหมอธามไม่อยากซักไซ้ถามอะไรมากในเมื่อเธอไม่อยากพูดเขาก็ไม่อยากฟัง

"ว่าแต่ธุระของคุณคืออะไรบอกฉันได้ไหมเผื่อฉันจะขอติดรถไปด้วยฉันเหงาไม่อยากอยู่คนเดียวตอนอยู่เมืองนอกฉันยังออกเที่ยวได้แต่มาอยู่ที่นี่ฉันไปไหนไม่ถูกถนนหนทางมันน่าปวดหัว"

"ถ้าจะไปก็ไปเตรียมตัวอีก 20 นาทีถ้าไม่เสร็จผมไม่รอ-__-!"

"โอเคขอเวลาแป๊บ^^"

คุณหมอธามมองสาวสวยที่กำลังวิ่งดุ๊กดิ๊กออกไปจากห้องเขาเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องตามใจผู้หญิงคนนี้อีกหน่อยคงเคยตัวเข้าออกห้องเขาเป็นว่าเล่น ถึงเวลานัดหมายอัญชิตาเดินมารออยู่หน้าห้องคุณหมอธาม ทั้งสองจึงพากันออกมาจากหอพักโดยที่ไม่มีใครสังเกตเลยว่าทั้งสองขึ้นรถออกไปด้วยกัน

สถานที่ที่คุณหมอธามขับรถมานั้นเป็นร้านอาหารร้านประจำแม้อันชิตาจะรู้สึกว่าไม่ค่อยถูกชะตากับอาหารพวกนี้แต่เพื่อพิชิตใจชายหนุ่มข้างกายไม่ว่าลำบากแค่ไหนเธอก็ต้องสู้

"กินเป็นใช่ไหม?"

"อืม... เป็นสิฉันชอบมากเลย" แต่ละเมนูที่เธอดูนั้นแทบไม่รู้จักเลยสักอย่าง

"ป้าครับผมเอาผัดพริกแกงหมูใส่ถั่วฝักยาวราดข้าว 1 จานครับแล้วคุณล่ะจะกินอะไรสั่งเลย"

"อืม... เอาเหมือนคุณก็ได้ป้าคะเอาเหมือนกันเลยค่ะ^^"

"ได้จ้าไปนั่งรอนะลูกเดี๋ยวป้ายกไปให้^^"

นอกจากจะทานข้าวด้วยกันแล้วแม่ตัวดีหันไปเห็นตู้แช่เบียร์เธอก็รีบลุกไปหยิบออกมาสองขวดเพื่อให้คุณหมอหนึ่งขวดกับเธออีกหนึ่งขวดคุณหมอธามขึงตาใส่เธออีกครั้งแค่เมื่อคืนก็วุ่นวายพอแล้วที่สำคัญเธอจะดื่มเบียร์แทนน้ำไม่ได้

"บอกว่าบ้านจนแต่เมาทุกวันเลย-__-!"

"ฉันไม่ได้บอกว่าบ้านฉันจนเพียงแค่ฉันต้องดิ้นรนทำงานอีกอย่างถ้าฉันไม่ดื่มฉันจะนอนไม่หลับสมองมันคิดฟุ้งซ่านคุณเข้าใจไหม"

"จะพยายามเข้าใจก็แล้วกัน-__-!"

"ไม่ต้องห่วงถึงฉันเมาฉันก็ไม่เคยข่มขืนใครแต่กับคุณไม่แน่ฮ่าๆๆ"

-__-!

---------------------------

จะเอาให้ได้เลยใช่ไหมแม่ตัวดี

กดลงคลัง กดหัวใจ คอมเมนต์ให้ไรท์หน่อยค่ะทุกคน นอยเวอร์