When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Chapter Twenty-one Tulala ako. Hindi mawala sa isip ko ang perang nawala sa akin. Kisapmata lang. Pinaghirapan ko iyon, pero madali lang ding nawala sa akin. "Hoy, anong drama iyan?" puna ni Dyosa sa akin na pumasok ng kusina at inabutan akong luhaan. Luhaan na pala'y hindi ko pa namalayan. "Iniiyakan mo ba iyong perang nawala?" "Sinong hindi maiiyak, Dyosa. T-atlong milyon iyon. Pinaghirapan ko iyon. Kinailangan ko pang ibaba ang sarili ko para lang sa pera na iyon. Pero kinuha lang ng mga demonyong iyon. Malaking tulong na sana, eh. Tapos gano'n na lang kadaling nawala." Napayukyok ako sa mesa. Ang mga balikat ay bahagya na ring yumuyugyog dahil sa pag-iyak ko. "Huwag mong iyakan. Dapat nga'y maging thankful ka pa dahil safe kayong magkapatid. Ang pera'y kikitain mo pa. Ilang bukak